Blog like a boss | Bondige en briljante blogposts schrijven

Bondigheid: ik heb er een haat/liefdeverhouding mee. De SEO-checker in WordPress vertelt mij regelmatig dat mijn zinnen te lang zijn, dat mijn artikelen te veel woorden bevatten of dat ik mijn alinea’s moet inkorten. En ook van anderen hoor ik het wel eens: dat mijn stukjes nét iets te lang of te ingewikkeld zijn, dat ik te veel herhaal, dat ik onnodig veel woorden gebruik om een boodschap over te brengen. En de waarheid is dat ik het probleem altijd al heb gehad: ik ben lang van stof. Ik ben langdradig. Ik zou zo een anti-bondigheidspraatgroep kunnen beginnen, voor iedereen die het lastig vindt om to the point-teksten te schrijven. Maar toch is het belangrijk, die bondigheid. En geloof me: het is gemakkelijker dan het lijkt. En ook béter dan het lijkt. Maar hoe zorg je dat het je vriend wordt in plaats van je vijand?

De richtlijnen voor bondige blogposts

De meningen verschillen natuurlijk over wat bondigheid nou precies is en wanneer je er niet aan voldoet. Het gaat vaak niet eens zozeer om de duidelijkheid en effectiviteit van je inhoud: je kunt in korte zinnen net zo goed een onzinverhaal ophangen als in lange, omslachtige exemplaren. Bondigheid heeft vooral te maken met het gemak waarmee jouw tekst wordt gelezen. En ik moet toegeven: mijn alinea’s schreeuwen veel sneller ‘’lees mij na, lees mij na!’’ als ze rond de 100 woorden bevatten dan als ze drie keer zo lang zijn. Mensen zijn sneller geneigd te scannen als je alinea’s lang zijn en haken sneller af wanneer je zinnen allerlei omzwervingen maken. Je schrijfstijl moet toegankelijk zijn, maar daar heeft bondigheid dus veel mee te maken.

Concrete aantallen

Er zijn vast mensen en websites die mij tegenspreken, maar ik ga voor het gemak even af op wat de Yoast SEO-checker van WordPress mij vertelt. Die zegt namelijk dat:

• je zinnen niet meer dan 20 woorden mogen bevatten per stuk;
• je alinea’s niet langer mogen zijn dan 150 woorden per stuk;
• je tekst als geheel niet langer mag zijn dan 700-800

Maar hoe zorg je nou dat je je hieraan houdt?

Korte zinnen

Ik begin maar meteen met het ergste gedeelte: ik vind het echt heel, heel lastig om korte zinnen te maken. Soms lukt het, maar veel vaker gebruik ik allerlei bijzinnen en tussenverhaaltjes en verwijzingen en opsommingen en nou ja, dan worden het veel meer dan 20 woorden. Heel eerlijk gezegd let ik er ook lang niet altijd, oké bijna nooit, OKÉ NOOIT op, want het is een vervelend karweitje om elke zin te selecteren en te kijken hoeveel woorden het zijn. Dat is gewoon irritant. Korte zinnen inbouwen lukt vaak wel als ik er bewust mee bezig ben, maar als ik in de flow van het schrijven zit… dan totaal niet.  Een tip kan dus zijn: let er bewust op. Wat ook kan helpen is om in spreektaal te denken, maar dan met wat mooiere woorden: alsof je met een bekende over het onderwerp praat bijvoorbeeld. Dat helpt vaak wel.

Korte alinea’s

Deze is makkelijker: sinds ik weet dat 150 woorden per alinea het beste werken, heb ik dit in mijn systeem gebeiteld en inmiddels is het heel natuurlijk. Na een poosje typen aan een alinea check ik het woordaantal: ben ik nog niet bij de 150, dan schrijf ik er nog wat bij of ga ik naar de volgende. Heb ik er meer dan 150 woorden, dan kijk ik of ik kan schrappen of dat ik beter met een nieuwe (sub)alinea kan beginnen. Dit is een kwestie van oefenen zodat het een gewoonte wordt, dan krijg je ook vanzelf een beter gevoel voor waar je een alinea moet laten eindigen. Het zorgt er ook voor dat je tekst meer structuur krijgt!

De tekst als geheel

Op dit punt telt dit artikel 718 woorden. Dat is netjes, maar het betekent ook dat ik moet gaan afronden. Soms lukt het me prima om binnen de perken te blijven, maar veel vaker komt mijn inspiratiestroom halverwege pas goed op gang en dan eindig ik rond de 1100-1200 woorden. Kwaliteit boven kwantiteit, maak ik mezelf dan wijs. Maar ja… lezers willen ook op een gegeven moment klaar zijn met lezen. De enige tip die ik hiervoor kan geven, is deze: plan je structuur. Het is lastig om vooraf na te denken hoeveel woorden je per onderdeel nodig denkt te hebben, maar je kunt wel letten op het aantal herhalingen, voorbeelden en zijwegen dat je gebruikt. Is alle informatie écht belangrijk of is het vooral illustratief? En nee, killing your darlings is never fun. Maar het is nodig. Helaas. Iemand al interesse in die anti-bondigheidspraatgroep?

Bondig en briljant

Wat is nu die link tussen briljante en bondige blogposts, vraag je je misschien af? Tja, die moet je vooral willen zien. Ik gaf net al aan: werken aan je bondigheid zorgt vaak voor een betere structuur van je artikelen en dat is fijn voor jou, maar ook voor je lezer. Daarnaast helpt inkorten je om krachtigere woorden te vinden om je boodschap mee over te brengen, en soms lukt dat het beste door onnodige opsmuk weg te halen. En bondige blogposts lezen fijner: dat betekent dat ze je bezoekers zullen bevallen, maar ook dat je ze zelf sneller nog eens zult teruglezen. En wat is er nou leuker dan een kick krijgen van je eigen fraaie schrijfkunst? Zeker als je weet dat je met bloed, zweet en tranen je bondigheidsskills hebt verbeterd!

Vind jij bondigheid belangrijk bij je blogposts?

(Nu heeft dit artikel toch nog rond de 940 woorden. Verdorie.)