Blog Gespot: Hesterly

Er is al een hele tijd geen blog meer gespot op Vivians Vocabulaire, maar daar wil ik verandering in brengen. Ik had namelijk nog een aantal hele leuke bloggers in de wachtrij staan die écht een spotlight verdienen en omdat ik het nog steeds superleuk vind om stukjes te schrijven voor deze rubriek, herintroduceer ik hem gewoon weer. Minder regelmatig, maar hij blijft in ieder geval komen! Vandaag laat ik jullie kennismaken met een blogger met wie ik mijzelf heel erg kan identificeren, en dat komt niet alleen door de naam: Hesterly

Hesterly

Ik weet eerlijk gezegd niet eens meer hoe ik precies op Hesterly terecht ben gekomen, maar ik weet nog wel dat ik het meteen een hele bijzondere blog vond. De lay-out is simpel en heeft iets dat lief is, maar niet zoet. Eigenlijk vooral heel eenvoudig, met wat leuke accentjes hier en daar, en dat past ook wel bij de blog zelf. Eénvoud is namelijk sowieso het beste woord om Hesterly te omschrijven: het is een persoonlijke lifestyleblog, maar de artikelen zijn vooral heel erg authentiek en filosofisch. Geen poespas met allerlei trucjes, maar simpelweg oprechtheid. Je krijgt bij het lezen het idee dat Hester het vooral belangrijk vindt om voor de volle honderd procent achter haar artikelen te staan en dat dáár de kracht van haar blog in moet zitten, iets waar ik me erg in kan vinden. Ze snijdt onderwerpen aan die eigenlijk heel vanzelfsprekend zijn en waar lang niet iedereen over na zou denken, maar waar zij wél bij stilstaat en op die manier laat ze je hele bijzondere dingen inzien. De foto’s die ze erbij maakt zijn evenals prachtig en superfijn om naar te kijken en haar schrijfstijl heeft iets waardoor je rustig wordt en zin krijgt om ook te reflecteren en wat meer stil te staan bij al die kleine, maar o zo waardevolle dingen.

De filosofische en sterk authentieke schrijfstijl, het gevoel dat ze vooral recht vanuit haar hart blogt en de eerlijkheid zorgen ervoor dat ik graag even met een kop thee door haar artikelen heen scrol. Haar stuk over zelfbeeld vond ik bijvoorbeeld erg treffend,  en het artikel over perfectionisme bij het bloggen was voor mij ook heel herkenbaar. O ja, en dat ze zelfs over dingen als outfits nog heel filosofisch en reflectief kan zijn vind ik heerlijk. En volgens mij was het dit mooie artikel over het toevallig willen tegenkomen van bekende en minder bekende mensen waardoor ik doorkreeg dat haar blog een pareltje in mijn blogfeed was. Dit zijn precies ook de stukjes herkenning: wanneer ze schrijft over haar gedachten over alle waardevolle dingen, realiseer ik me dat dat ook onwijs belangrijk voor mij is en de manier waarop ze erover nadenkt en het zich eigen maakt klopt heel erg met hoe ik de dingen probeer te doen. Daarnaast is mijn tweede naam Hester, dus helemaal leuk!

Interview met Hester

1. Je blog heeft een heel erg authentieke stijl. Heb je daar bewust voor gekozen of is het toevallig zo gebeurd?

Ik vind het grappig dat je het zegt, want eigenlijk sta ik er nooit zo bij stil dat mijn blog vrij uniek is. Ik bedoel: elke blog die niet ‘standaard’ is (daaronder vallen, in mijn ogen, blogs met een super cleane lay-out, de perfecte witte foto’s en ’10 redenen waarom…’-lijstjes) maar juist een typische lay-out en schrijfstijl heeft, is in mijn ogen al snel authentiek. Toch snap ik wel een beetje wat je bedoelt; ik blog al vrij lang en heb dus ook gewoon al even de tijd gehad om m’n draai te vinden, ook al zitten ook daar in de loop van de tijd nog nuances in. Ik weet nu waar ik het liefst over schrijf en wat voor mij het beste werkt, maar ik ben vooral ook heel eigenwijs. Ik heb zo m’n blogs waar ik inspiratie uit opdoe en waarbij ik af en toe denk ‘eigenlijk is het wel heel leuk zoals zij daarover schrijft’, of ‘die foto’s, wáuw’; vaak zorgt dat ervoor dat ik zelf gemotiveerd raak om weer wat meer effort in m’n eigen blog te stoppen en de lat wat hoger te leggen, maar uiteindelijk wil ik het ei van Columbus ook gewoon vooral zélf uitvinden. Dat betekent dat ik dus vooral doe wat ik zelf leuk vind (en het liefst iets vernieuwends), in plaats van wat de rest ook al doet. Misschien kun je op die manier wel stellen dat mijn blog vrij authentiek is, haha.

2. Wat is het voornaamste dat je met je blog en je schrijfstijl wilt bereiken?

Bloggen doe ik niet per se met een concreet doel. Dat klinkt waarschijnlijk een beetje vreemd voor iemand die toch al drie jaar vrij toegewijd is aan haar blog (al had ik ‘vroeger’ wel plannen om de nieuwe Teske te worden), maar ik doe het vooral omdat ik het heel erg leuk vind, denk ik. Schrijven is een enorme uitlaatklep voor mij; niet dat ik per se zoveel emoties kwijt moet of iets dergelijks, en als ik dingen wil vertellen heb ik daar genoeg mensen in mijn omgeving voor die m’n verhalen aan zouden willen horen, maar schrijven heeft iets overzichtelijks voor mij. Praten en vertellen is leuk, maar tegelijkertijd ook chaos, want je hebt intonatie, handgebaren, gezichtsuitdrukkingen… Dat maakt het aan de ene kant leuk en ik praat dan ook graag, maar als ik schrijf kan ik de woorden zelf rangschikken en ordenen zoals ik wil en er net zolang over nadenken als de tijd toelaat en dat vind ik gewoon heerlijk. Ik kan uren met zinnen in m’n hoofd lopen en gewoon zin hebben om ze uit te werken – dat is toch heel wat anders dan ‘gewoon praten’. Ik ben als ik schrijf vaak ook een stuk eerlijker, omdat ik zeker weet dat ik het goed kan nuanceren zoals ik wil en er niet zomaar een zin uitflap die ik nooit meer recht gepraat krijg. Al is schrijven soms natuurlijk ook gewoon makkelijker omdat je je publiek niet tegenover je hebt.

Met mijn schrijfstijl wil ik vooral laten zien wat taal doet, hoe mooi het is, en dat soms ook laten voelen aan mensen. En ik denk dat ik ook redelijk eerlijk over hersenspinsels en mezelf schrijf, omdat ik gewoon vind dat die openheid er moet zijn. Dat is ook wel een onderliggend doel van mijn blog voor mezelf: mijn leven documenteren. Ik weet niet precies waarom (en of ik het ‘later’ nog zo’n strak plan vind), maar ik vind het heerlijk om stukjes van mijn leven vast te leggen en soms artikelen terug te lezen en even mee terug te worden genomen naar een moment, toen. Als ik niet zou bloggen zou ik dat ongetwijfeld een stuk minder erg hebben. Of mijn leven nou echt zo interessant is voor anderen om over te lezen weet ik ook niet, maar het lijkt me wel mooi om mensen ermee te kunnen inspireren – inspireren om te leven.

Oja, en bijkomend voordeel: misschien staat het ooit nog goed op m’n cv als ik de taal-/mediasector in ga, haha.

3. Je schrijft op een bijzondere manier die best een beetje filosofisch is. Hoe kom je op al die inzichten en hoe slaag je erin ze naar een blog te vertalen?

Ik ben redelijk slim, ik ben een denker, ik ben geïnteresseerd in mensen en hoe ze werken; het is een beetje een combinatie van allerlei dingen waardoor mijn denkniveau is zoals ‘ie is. Misschien heeft het er ook al een beetje aan meegeholpen dat ik christelijk ben en al van jongs af aan preken hoor en geleerd heb om over dingen na te denken, maar lang niet elke christen denkt zoals ik natuurlijk. Mijn ‘gedachtenwereld’ is gewoon iets waar ik mee geboren ben, denk ik, en doordat ik vrij open ben en redelijk goed met woorden om kan gaan krijg ik mijn gedachtes vaak ook goed vertaald. Ik doe er ook niet mijn best voor om niet-filosofisch te schrijven, want ik vind het juist leuk om op een luchtige manier te laten merken dat nadenken echt iets op kan leveren. En om misschien mensen ergens bewust van te maken of aan het denken te zetten.

4. Wat betekent je blog voor jou?

Ik denk dat dat deels neerkomt op mijn antwoord op je tweede vraag. Toen ik nog meer druk op mezelf en mijn blog legde (als in: elke dag iets online willen hebben) dacht ik wel eens ‘dit kost zoveel tijd die ik ook ergens anders in zou kunnen stoppen, misschien is het wel een keer genoeg’, maar het is nu al een heel lange tijd geleden dat ik dat gedacht heb. Als ik een keer geen tijd heb en gewoon vier dagen überhaupt amper aan mijn blog denk dan is dat oké, omdat ik weet dat er vanzelf weer een tijd is dat ik heel veel zin heb om zinnen tot een geheel te verweven. Daarnaast schrijf ik ook zoveel over mijn eigen leven dat ik wel iets mee moet maken om over te kunnen schrijven (dat is natuurlijk niet de reden waarom ik dingen onderneem, maar je snapt het), dus er is gewoon een fijne balans tussen bloggen en andere dingen. Daardoor blijft het heel erg leuk en uitdagend voor mij en als ik wel een keer wat extra tijd vrijmaak voor mijn blog en dat merk aan reacties, mailtjes en soms wat samenwerkingen, dan kan ik daar ook echt wel trots op zijn.

5. Wat is het beste advies dat je aan medebloggers kunt geven?

Haha, mag ik nog even cliché afsluiten? Ik kan niet veel meer zeggen dan: doe het met plezier en zoals je zelf wil. Als je echt ‘professioneel’ en enigszins zakelijk blogt (bijvoorbeeld door je blog te vullen met recepten, of beautyreviews) dan maak je misschien wel eens andere keuzes, maar als je net zoals ik gewoon persoonlijk blogt zou ik je vooral mee willen geven om jezelf de ruimte te geven om te ontwikkelen en je eigen blogstijl te vinden. En ja, ook als dat betekent dat je soms grandioze missers maakt (en publiceert) – wees niet vanaf het begin te perfectionistisch en doe gewoon. Ik denk echt dat bloggen nog leuker wordt als je je eigen stijl hebt gevonden, omdat het dan nog veel meer aanvoelt als iets van jezelf.

Hesterly: een persoonlijke, authentieke blog waar heel veel mooie inspiratie uit te halen valt. Hester: een hele leuke meid die het met haar reflectievermogen en kracht volgens mij tot een hele sterke carrièrevrouw kan schoppen.

Kende jij Hester en haar blog Hesterly al?