2018 was het jaar waarin ik me voornam meer series te kijken, en dat is met vlag en wimpel geslaagd: met maar liefst 20 series ging ik het jaar uit. Naast een aantal miniseries als Confess, Zac & Mia, Little Women en The Miniaturist keek ik vooral veel nieuwe seizoenen van bekende series: Victoria, This is Us, Grey’s Anatomy en Fuller House en werd ik verliefd op de gloednieuwe Nederlandse series Het geheime dagboek van Hendrik Groen en De Luizenmoeder. Maar er waren ook nog andere nieuwe ontdekkingen: Scream Queens en The Unbreakable Kimmy Schmidt bijvoorbeeld. O ja, en nog acht andere series die ik helemaal het einde vind en die ik even in de spotlight wil zetten.
Killing Eve
Deze gloednieuwe serie heb ik in drie dagen gebinged en ik ben VERSLAAFD. Ik hou helemaal niet van detectiveseries, maar dit heeft iets waardoor ik gewoon niet kon stoppen met kijken. Het is bloederig, eng, verknipt, maar tegelijkertijd ook grappig en vooral heel erg fascinerend en intrigerend. De serie gaat over rechercheur Eve (Sandra Oh, Grey’s Anatomy) die op jacht gaat naar seriemoordenares Villanelle (Jodie Conner, Doctor Foster) en langzamerhand steeds meer door haar geobsedeerd raakt op een diep psychologisch niveau. Intussen volgen we ook Villanelle zelf tijdens haar opdrachten, maar haar eigen interesse in Eve brengt haar werk steeds meer in gevaar… De serie heeft maar negen afleveringen, mar er komt een tweede seizoen aan. En gelukkig maar, want het is BRILJANT. Alles eraan is volkomen briljant. En gestoord. Maar wel briljant.
Take Two
Een serie die jammer genoeg gecanceld is – wat ik wel snap, aangezien het format vrij standaard is. Toch vond ik het verrassend leuk: Rachel Bilson (Hart of Dixie) speelt in deze serie een actrice wier reputatie is beschadigd door haar drugsgebruik. Haar serie Hot Suspect is stopgezet en na haar tijd in een afkickkliniek moet ze op eigen houtje weer iets zien op te bouwen… en dat ‘’iets’’ wordt een baan bij privédetective Eddie Valetik (Eddie Chibrian, Rosewood) waar ze nog aardig goed van pas blijkt te kunnen komen. De serie is lekker luchtig en Bilsons personage maakt het samen met de romantiek heel erg vermakelijk en ook best verrassend.
Younger
Eén van de meest succesvolle Amerikaanse series van het moment, over de veertigjarige Liza (Sutton Foster) die doet alsof ze zesentwintig is om na een stukgelopen huwelijk en een volwassen geworden kind weer aan het werk te kunnen. Dat lukt, en ze begint aan een tweede carrière als redacteur op een prestigieuze uitgeverij. Maar liegen over je leeftijd blijkt nog wel iets anders dan die leugen daadwerkelijk volhouden… zeker wanneer je verliefd wordt op een vet aantrekkelijke jongen die écht zesentwintig is én op je baas, die denkt dat jíj zesentwintig bent. De serie is heerlijk kijkvoer, zeker omdat de uitgeverswereld en de millenial-cultuur veel aandacht krijgen, en het vlotte sfeertje en de humor maken het extra leuk. Jammer is wel dat het op zeker moment meer een ‘’wie kiest ze’’-serie wordt dan iets anders.
The Resident
Mijn nieuwe favoriete ziekenhuisserie: ik kijk inmiddels het tweede seizoen en ben er nog steeds helemaal verslingerd aan. Matt Czuchy (Gilmore Girls) is misschien wel de allerleukste en knapste tv-dokter die ik ooit heb gezien en het verhaal over het Chastain-ziekenhuis waar medische missers, corruptie en geldklopperij aan de orde van de dag zijn is elke aflevering weer enorm interessant en ook gewoon heel realistisch. Er is concurrentie tussen artsen, er is gekkigheid tussen artsen, er zijn persoonlijke drama’s, er zijn patiënten die snaren raken en er zijn relaties die opbloeien – en niet altijd op een gezonde manier. Emily VanCamp (die ik nog ken van Revenge) als de belichaming van elke fijne verpleegkundige die ik ooit heb gehad maakt het nog leuker. Topserie.
The Handmaid’s Tale
Dit was na Killing Eve mijn grote favoriet dit jaar: deze serie is zó krankzinnig en wáánzinnig goed en heftig en diepgaand en bizar dat je er gewoon niet omheen kunt. Het speelt zich af in een toekomst waarin de Verenigde Staten zijn overgenomen door een groepering die strikt volgens de Bijbelse waarden wil leven, waarbij alles moet draaien om vroomheid en voortplanting. Om dat te bereiken, zijn vruchtbare vrouwen broedmachines geworden voor rijke families en mag geen enkele vrouw nog werken, lezen, schrijven of haar eigen keuzes maken. In deze wereld leeft Offred (Elisabeth Moss, Mad Men) die eerst June heette en tijdens de staatsgreep haar leven, maar ook haar man en dochter kwijtraakte. Maar Offred verzet zich. Het gaat langzaam en het gaat moeizaam, maar ze verzet zich – en ze is niet de enige. De serie is op zoveel manieren zó steengoed en ijzersterk en bovendien realistischer dan we zouden willen. De storytelling en het acteerwerk zijn fantastisch en alles is echt huiveringwekkend. KIJKEN.
Vanity Fair
Mijn interesse in geschiedenis is de laatste tijd een beetje weggeëbd, maar een mooi kostuumdrama kan ik nog altijd wel waarderen. En Vanity Fair is zo’n kostuumdrama: van de muziek die je kippenvel bezorgt (All Along the Watchtower, zó goed) tot de toffe kostuums en sets. Maar vooral Olivia Cooke (Bates Motel) als Becky Sharp, een meisje uit een laag milieu dat zich door list en bedrog probeert op te werken naar de hogere klasse, is verbluffend goed: haar mimiek en houding en de overtuigingskracht waarmee ze in het personage kruipt, een vrouw die haar tijd al heel ver vooruit was in hoe ze zich gedroeg, is echt heerlijk om naar te kijken. O ja, en ook genoeg knappe mannen en intriges om je mee te vermaken – het is bijna een soort Gossip Girl. Erg leuk!
The Good Doctor
Dit is absoluut ook één van de beste ziekenhuisseries die ik ooit heb gezien. Ik moet zeggen dat de meeste personages me niet zoveel doen: ik kijk echt om te zien hoe het de autistische arts Shaun Murphy (Freddie Highmore, Bates Motel) vergaat terwijl hij de obstakels van zijn handicap én van zijn omgeving probeert te overwinnen. Highmore acteert echt fantastisch in deze rol en ik vind het heel erg goed hoe hij zijn personage neerzet: volgens mij geeft het een aardig accuraat beeld van hoe de beperking werkt – en van zowel de sterke als zwakke kanten die het met zich meebrengt – en dat is ook juist wat je als kijker aan de serie bindt: het is iets wat nog nooit eerder op deze manier in beeld is gebracht en dat vind ik echt heel goed en bovendien heel boeiend.
The Night Shift
Ook een hele toffe ziekenhuisserie waarvan ik twee seizoenen met veel plezier heb gekeken. Deze speelt zich af op de eerste hulp van een ziekenhuis waar het vooral tijdens de nachtdienst een gekkenhuis wordt. Het is boeiend en grappig, omdat de medische gevallen vaak net een beetje anders zijn dan je zou verwachten, maar verder zijn het vooral de onderlinge relaties en ontwikkelingen waardoor je graag wilt blijven kijken. Een typisch medisch drama dat gewoon heel goed is in wat het doet, zonder dat er echt een duidelijk aanwijsbare reden voor is.
Wat waren jouw favorieten van 2018?
Leuke tips! The Handmaid’s Tale was hier ook een grote favoriet. Daar heb ik echt van genoten. Verder vond ik ‘You’ ook heel goed, en kijk ik ook super graag naar ‘How to get away with murder’.
Sarah onlangs geplaatst…Blog UPDATE – Vernieuwing, privacy en S.O.S.
The Handmaid’s Tale is ook zeker mijn favoriet. Ben zo verschrikkelijk snel door seizoen 1 heen gekomen. Maar zit een beetje vast in seizoen 2. Niet omdat ik het slechter vind (alleen maar beter!!) maar kom er gewoon niet aan toe. Leuke tips verder!
Johanne onlangs geplaatst…10 dingen die mijn maand nóg beter maakten || Donkere novembereditie
Ik kende al een paar, maar ik denk dat ik toch even drie ga opzoeken na het lezen van jouw blogpost! Heb jij “You” al gezien?
Anouk onlangs geplaatst…Ik stop met bloggen