Bijzonder jeugdboek | De hemel kan wachten – Gideon Samson

Dit is mijn schrijfschrift. En jij bent:

Mama: Grootste kans. Hoi mam. Als je wil mag je het wel lezen. Maar dan moet je niet te veel schrikken van alles wat erin staat. Oké? Je kunt het ook eerst aan opa geven.
Opa en/of oma: Lieve opa en oma. Jullie zijn de liefste opa en oma van de wereld.
Dokter Stuiver: Beste Lodewijk, dit is privé. U heeft uw eigen kladblok dus blijf A.U.B. met uw poten van mijn schrijfschrift af. (Dank u wel.)

Brie (of Mek): TERUGLEGGEN STOMME KRENGEN (UITROEPTEKEN
Papa: Kleine kans, maar als het toch zo is moet je het maar aan mama of opa geven. Niet gaan lezen, pap, echt niet doen hoor. (O en ook niet aan Renate laten lezen. Dat lijkt me logisch.)
Iemand anders (die niet in het ziekenhuis werkt): Dan is het me dus gelukt. Je mag het lezen.

Gideon Samson: middle grade-auteur

Toen ik een aantal jaar geleden nog behoorlijk zoekende was in de YA-wereld – ik had het genre net ontdekt en zocht naar de grens tussen jeugd- en adolescentenliteratuur – stuitte ik op een heleboel mooie boeken die je zou kunnen beschrijven als wat in Amerika middle grade literature genoemd wordt. Boeken waarin de al wat oudere kinderen de hoofdrol spelen, die nog net niet of net wel naar de middelbare school gaan en die beginnen te ontdekken dat ze hun eigen persoon zijn – tussen kind en tiener in dus. Zwarte zwanen van Gideon Samson was zo’n boek, over een complexe vriendschap annex pestrelatie tussen twee meisjes: ik vond dat zo mooi en bijzonder dat ik meteen meer wilde lezen van de auteur. Pas na een poos kwam ik uit bij De hemel kan wachten, een boek dat ik begin dit jaar bij de bibliotheek haalde en dat net zo bijzonder was.

Schrijfschrift

In De hemel kan wachten maken we kennis met Belle, een jong meisje dat al lange tijd in het ziekenhuis ligt. Misschien heeft ze kanker, misschien is het een andere ziekte, maar ze wordt er in ieder geval flink door gesloopt en vooralsnog lijken de operaties en medicijnen niet aan te slaan. Maar nog afgezien van hoe rot ze het vindt om altijd maar in het ziekenhuis te liggen en heel veel medelijden over zich heen te krijgen, moet ze ook zien om te gaan met de scheiding van haar ouders, met de dood die dichtbij komt, met vriendschap die geen vriendschap is en met haar opa en oma die er misschien niet altijd zullen zijn. En dat alles probeert ze, net als Anne Frank, te verwerken door te schrijven. In haar topgeheime schrijfschrift.

Vlot en eenvoudig

De hemel kan wachten is een eenvoudig boekje van krap 125 bladzijden waar je dankzij Samsons vlotte en toegankelijke schrijfstijl en de korte, fragmentarische hoofdstukjes zo doorheen bent. Het tempo ligt hoog en door de enorm herkenbare thema’s – doodgaan, ziek zijn, echtscheiding, vriendschap, eenzaamheid – is het een boek dat je snel oppakt om even een stukje te lezen.

Bijzonder perspectief

Maar dat die thema’s zo herkenbaar en de schrijfstijl zo vlot zijn, heeft alles te maken met de bijzondere en vooral kunstige manier waarop Samson het kinderperspectief tot leven weet te wekken: Belles visie op en beschrijvingen van hoe het is om ziek te zijn, medelijden te krijgen, zielig te worden gevonden, een hoofd vol rondspokende herinneringen te hebben, ouders te hebben die elkaar niet meer kunnen luchten of zien, dicht bij de dood te zijn en beroemd te willen worden is verfrissend, maar ook echt treffend realistisch en datzelfde geldt voor het portret van het ziekenhuisleven zoals zij dat meemaakt. Samson bewijst dat hij er als auteur erg goed in is om de diepere belevingswereld te schetsen van kinderen die hun eerste stapjes zetten naar en hun eerste lessen leren over volwassenheid – en dat is erg mooi.

Conclusie

De combinatie van een toegankelijke schrijfstijl, de herkenbare en treffend neergezette thema’s, de sfeervolle setting en het bijzondere open einde – dat correspondeert met de onbeantwoorde vragen die even subtiel als betekenisvol zijn – zorgt ervoor dat Samson met De hemel kan wachten een mooi en beklijvend verhaal heeft geschreven: het duurt misschien maar kort om het uit te lezen, maar in die tijd weet het zich wel een weg te banen naar je hart. En vergis je niet: het duurt lang voordat je zult zijn gestopt met denken aan de fijne leeservaring en de op haar eigen manier innemende hoofdpersoon.

Titel: De hemel kan wachten
Auteur: Gideon Samson
Uitgever: Leopold
Verschenen: januari 2009 (heruitgave juni 2017)
Aantal bladzijden: 124
Genre: jeugd
Voor liefhebbers van: Anna Woltz
Beschikbaar als: hardcover, ebook (Kobo Plus)
ISBN: 9789025872663
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |