Vivian 
Bologna: de stad van de bolognesesaus, de stad van musea en van de Due Torri, en vooral de stad die voor Italië is wat Leiden voor Nederland is: dé universiteitsstad, met dé universiteit en vooral: dé bibliotheek. Een stad die eigenlijk de poorten tot Toscane vormt, waar het warm en sfeervol en romantisch en oud is, met het immense Piazza Maggiore (heel logisch) en de vele palazzi. Een stad die wij heel graag wilden bezoeken, en die één van de hoogtepunten van onze vakantie werd – we brachten er zelfs niet één, maar twee dagen door.
We wilden graag naar Bologna omdat we die kans al vaak gemist of simpelweg niet gegrepen hadden tijdens onze vakanties in Toscane. Na een week in de Dolomiti-bergen trokken we naar de tweede camping op ongeveer 15 kilometer afstand van deze stad: wel een hele verandering na autoritjes van 1,5 tot 2 uur naar steden als Verona en Venetië. Een leuke camping, maar wel veel hogere temperaturen: ineens was het Toscaans heet en hadden we niet meer de verkoeling van de bergen of het meer. Op onze eerste dag in Bologna richtten we op het Piazza Maggiore, het Grote Plein. En groot is het zeker, maar ook ont-zet-tend mooi! Palazzi helemaal rond, met aan het hoofd een erg mooie kerk. Ik had helemaal niet verwacht dat Bologna zo mooi en oud zou zijn, want ik kende het eigenlijk alleen van de bolognesesaus. Maar het plein benam me de adem, echt waar. Alles aan de stad benam me de adem en dat begon al met de Parijs-achtige architectuur in de straten. Ook de Due Torri, de Twee Torens (goh) zijn erg mooi: ze staan naast elkaar en eentje, de kortste, is nog schever dan de Toren van Pisa – en dat wil wat zeggen. Dit waren torens net zoals je ze in San Gimignano aantreft, die in de middeleeuwen gebouwd werden door rijke families als wapens in hun machtsstrijd. Hoe machtiger de familie, hoe hoger de torens. Blijkbaar waren de families van deze torens de twee machtigste van Bologna. De torens werden gebruikt voor het verdedigen van de familie, als uitkijkpunt waarschijnlijk.
En dan Piazza Maggiore… zo ongelofelijk groot! Zo mooi! Zoveel palazzi! Ik kon me echt voorstellen dat hier vroeger markt was voor de rijke mensen, dat er heel veel rijke dames en heren rondliepen die op zondag naar de kerk gingen, dat er ridders van de kastelen rondhingen… heel erg mooi!
Na het Piazza Maggiore van voor tot achter te hebben bekeken, gingen we nog naar de historische universiteitsbibliotheek, heaven on earth! Het is werkelijk een prachtige plek, vol geschiedenis en magie en romantiek en pracht en praal. Studiezalen waar studenten van de universiteit van Bologna zaten te werken, boekenzalen met plafondhoge boekenkasten (en trappetjes, trappetjes! ♥) en een supermooie binnenplaats met prachtige muren en schilderingen. Ook het anatomisch theater van de universiteit is enorm de moeite waard: heel erg bijzonder en ook wel een beetje luguber om daar te zijn. Een plek waar vroeger levende én dode mensen werden gebruikt als lesmateriaal is weer eens iets heel anders…
Oh Bologna… als het kon, zou ik naar je toegaan om te studeren en elke dag de bibliotheek te bezoeken.