Vier vriendinnen begonnen op de middelbare school een kerstfilmclub en hebben die de afgelopen tien jaar levend gehouden. Voor het eerst in hun volwassen leven hebben ze elkaar een heel jaar niet gezien, en het is de vraag of dat nog goed te maken is.

Terwijl Tess zich vastgeroest voelt in haar leven, ziet Ava het beeld dat ze van haar toekomst had plotseling op zijn kop gezet en probeert Jolijn voor het eerst voor zichzelf te kiezen – en waarom komt Sophie niet opdagen? Is vier weken lang kerstfilms kijken genoeg om de Netflix-kerstfilmvibes terug in hun leven te brengen?

Een feelgoodnovelle a la The Sisterhood of the Traveling Pants met een kerstsausje. 

Kerstfilms & koukleumen is mijn novelledebuut, in december 2022 verschenen bij uitgeverij De Boekenvos. Het is een humoristisch, luchtig en romantisch, maar zeker ook gevoelig en realistisch feelgoodverhaal met queer- en chronische ziekte-representatie, over vriendschap die de ‘zeven jaar-test’ overleeft, het leven dat niet altijd loopt zoals je had verwacht of gewild, en hoe je met een beetje kerstmagie soms een heel eind kunt komen. En oké, het gaat ook over kerstfilms. Heel veel kerstfilms. Van klassiekers als Love, Actually tot nieuwere films als A Boy Called Christmas, en van subtielere verwijzingen tot films die het decor vormen voor Grote Momenten. Inclusief quotes… en een heel ander soort verwijzing naar een kerstfilm.

Het is een heerlijk wegzwijmel verhaal met humor en gezelligheid, het echte kerstgevoel en een fijn einde. – de Boekenvlinder (Instagram)

Ik ben altijd dol geweest op kerst en alles eromheen: van samen het kerstdiner koken tot de nachtmis, van het bijzondere verhaal over de geboorte van Jezus dat eraan ten grondslag ligt tot het sfeertje van magie, maar zeker ook bezinning, goedheid en herinneringen maken en van kerstverhalen schrijven tot kerstfilms kijken. En die laatste twee wilde ik, zo bedacht ik tijdens mijn zoveelste kerstfilmmarathon, eens bij elkaar brengen. Ik appte of twitterde weleens met mensen over de kerstfilms die ik keek en had er behoorlijk uitgesproken ideeën over – zo kan ik de films van Hallmark en Lifetime niet aanzien, maar zwicht ik geheid voor zo ongeveer elk exemplaar van Netflix en vind ik het fantastisch dat hun The Princess Switch– en A Christmas Prince-films met elkaar verbonden zijn op een manier die je hersencellen laat afsterven en er tegelijkertijd een beroep op doet. En bovendien vind ik het geweldig hoe die films in elkaar kunnen zitten: je kunt er tal van kanten mee op, aangezien de betekenis van kerst, het kerstgevoel en de kerstgedachte op duizend verschillende manieren geïnterpreteerd kunnen worden, je komt met heel veel dingen weg die bij een ‘gewone’ film niet zouden werken en er is niet veel voor nodig om kijkers in je verhaal te laten geloven – aangezien kerst al voor een groot deel van geloven aan elkaar hangt – en tegelijkertijd moet je wel een béétje met iets goeds komen om te zorgen dat kijkers jouw kerstfilm in hun kerstcanon willen opnemen. Tel daarbij een feelgoodfactor op die vaak zijn weerga niet kent en ik krijg er amper genoeg van. Kerstfilms hebben dan ook al vaker een rol gespeeld in mijn kerstverhalen van de afgelopen jaren, maar toen ik een paar jaar geleden weer eentje aan het kijken was en zat te bedenken welke ik nog wilde kijken voor het eind van de decemberperiode en een soort vlaag had van ‘kerstfilms zijn MAGISCH en ze zouden veel meer AANDACHT moeten krijgen en we zouden er veel meer mee moeten DOEN dan ze alleen KIJKEN’ popte het zomaar ineens in mijn hoofd op: een verhaal over een kerstfilmclub.

Sophie komt naast me zitten en vlecht geestdriftig haar haar opnieuw. ‘Wat stel je voor?’

Ik tik met mijn pen op het papier. ‘Dat we de kerstfilmclub officieel maken.’ Ik schrijf in hoofdletters KERSTFILMCLUB bovenaan en noteer dan de nummers één tot en met vijf. ‘Met regels.’

‘Regels? Dit is Fight Club niet,’ zegt Jolijn half lachend.

Ik wuif haar weg. ‘Laten we afspreken dat we hoe dan ook elk jaar bij elkaar komen. Ook al hebben we elkaar elke week gezien, of juist het hele jaar niet.’

‘Maakt niet uit waarom,’ vult Ava gretig aan. ‘De rest van het jaar doet er niet toe als de kerstfilmclub bij elkaar komt.’

Ik schrijf het op. ‘Oké. We spreken een maand voor kerst af en kijken twee avonden per week een film, dus je hebt het hele jaar om je agenda vrij te houden. Dus regel twee: geen smoesjes. Behalve als je dood bent of erachter bent gekomen dat je de dochter van de Kerstman bent en op de noordpool zit.’

‘En in dat geval verwachten we dat je ons meeneemt,’ zegt Sophie behulpzaam.


Ik noteerde het idee, compleet met wat krabbels over een stel vrouwen met een veel te ingewikkelde relatie en veel te ingewikkelde levens, en liet het sudderen tussen mijn andere ideeën voor kerstverhalen… tot september 2022, toen ik tijdens het schrijven van mijn verhaal voor de bundel Wintermagie strooide met kerstfilmclichés en bovendien zo in de kerststemming zat dat ik besloot dat ik iets met die kerstfilmclub wilde doen. Ik gooide een balletje op bij uitgeverij De Boekenvos, waar ik al eerder mee in contact was gekomen, en werkte het idee uit met de gedachte dat het een novelle zou kunnen worden – dat uitwerken hield vooral in dat ik een lijst maakte van kerstfilms die ik er absoluut in wilde hebben en bedacht hoe ik daar een verhaal aan kon ophangen, om vervolgens te googelen welke films nog meer absoluut tot de canon behoorden en zo tot een selectie te komen die, nou ja, niet alleen bestond uit de volledige The Princess Switch– en A Christmas Prince-franchises. Het einde had ik al – dat moest uiteraard wel wat weg hebben van een kerstfilm – en vervolgens koos ik een paar thema’s uit die ik er graag aan wilde koppelen. Langzaam maar zeker kregen de personages en hun vriendschap vorm en viel het grote geheel van wat welke films voor wie zouden kunnen doen en wat de kerstfilmclub zou betekenen in elkaar. Het werd langzaam maar zeker echt hun verhaal, en ik besloot een risico te nemen door bij een novelle toch voor drie perspectieven te gaan om zo juist het verhaal zo goed mogelijk te kunnen vertellen, met de nodige achtergrondinformatie… en toen ik dat alles eenmaal had, werkte ik een pitch uit, die ik naar de uitgever stuurde… en ik kreeg groen licht.

Jolijn kijkt naar mij en ik zie dat zij hetzelfde denkt als ik: eigenlijk hoort het niet, eigenlijk moet Sophie erbij zijn, eigenlijk klopt er nu niks meer van. Maar ik zie Ava’s hand heel lichtjes trillen en haar kaken harder malen op de popcorn dan nodig is, en ik zie de vermoeidheidsvlekjes op Jolijns armen, en ik hoor de gedachten ruisen in mijn eigen hoofd, en ik denk aan regel vijf. De kerstfilmclub is heilig. Ik weet niet wat er met Sophie aan de hand is, en ik weet ook niet wat er bij Jolijn en Ava speelt, en zij weten niet wat er door mij heen gaat. Maar volgens mij kunnen we alle drie wel een paar avondjes zonder het echte leven gebruiken. En ja: wij zijn er wel.

En zodoende was ik in september kerstfilms aan het kijken en aan het schrijven over glühwein en de soundtrack van Happiest Season aan het luisteren. De selectie kerstfilms veranderde een paar keer, de perspectieven werden af en toe omgegooid en het was soms nog een behoorlijke uitdaging om een geschikte filmquote te vinden of te bepalen hoe ver ik kon gaan met bepaalde verwijzingen – niet iedereen kan het script van Love, Actually bijna dromen – en ook het goed neerzetten van vier heel verschillende karakters in weinig woorden bleek ook niet altijd even makkelijk. Zeker niet omdat een van de personages een chronische ziekte heeft, net als ikzelf, en ik ervoor koos om haar ziekte niet te benoemen maar wel te beschrijven: de balans tussen zo natuurlijk mogelijk uitleggen en overtuigen bleek een interessant onderdeel van de handicap-representatie en daardoor des te waardevoller. Maar… het lukte, en dus stuurde ik half oktober mijn eerste versie de redacteur… en die was bijzonder positief, met als gevolg dat het manuscript na een beetje inhoudelijk bijslijpen – een scène erbij of eraf hier en daar – door kon naar de eindredactie. En toen was het ineens half december en werd het omslag in orde gemaakt en de social media-aankondiging geplaatst… en voor ik het goed en wel besefte was het boek er!

Het zet de lezer tot denken en laat beseffen wat echt belangrijk is in het leven. Rond deze tijd van het jaar is dit een erg mooie bewustwording. – missp_her_books_read (Instagram)

Ik ben ongelofelijk trots op dit boek: niet alleen omdat ik nooit zal vergeten dat de release ervan me het geluksstofjes-gevoel gaf van mijn favoriete kerstfilms én van kerstochtend, maar ook omdat het precies is geworden wat ik wilde: een kerstfilm in boekvorm, met een kloppend hart en een serieuze noot, die perfect recht doet aan hoeveel ik er zelf van hou. Bovendien vind ik het heel tof om na 4 verhalenbundels met deze solo-debuutnovelle echt een volgende stap te hebben kunnen maken in mijn schrijfcarrière!

Kerstfilms & koukleumen | De Boekenvos | december 2022 | 118 bladzijden | feelgood, kerst | ISBN: 9798215979624 | ebook: €2,99 | gratis met Kobo Plus | paperback: €10,90 |

Voeg toe aan je boekenkast:

Begin meteen met lezen:

Bestel de paperback:

[instagram-feed]