Anna Karenina (2012)

In het Rusland van 1874 volgen we het wel en wee van de aristocratische families in Moskou en St. Petersburg, de elite waarin alles draait om uiterlijk vertoon, het ophouden van de schijn, het huwelijksleven en soirees. Gebaseerd op de 952 pagina’s tellende roman van Lev Tolstoj is dit een moderne bewerking van het verhaal van zo’n aristocratische dame die alles heeft wat haar hartje begeert in haar thuishaven Sint Petersburg, maar in Moskou zeer onverwachts kennis maakt met wat het leven nog meer te bieden heeft.

Titel: Anna Karenina
Jaar: 2012
Genre: kostuumdrama, boekverfilming
Cast: Keira Knightley, Jude Law, Kelly Macdonald, Aaron Taylor-Johnson, Michelle Dockery e.a.
Regie: Joe Wright
Tagline: You can’t ask why about love.
Beoordeling: 3,5/5

De high society op zijn kop
Anna (Knightley) is een jonge vrouw die door haar huwelijk met de geliefde ambtenaar Aleksandrovitsj Karenin (Law) alles heeft gekregen wat haar hartje begeert. Ze is populair in de beau monde, heeft talloze bedienden die haar op haar wenken bedienen en een schat van een zoon. Het enige wat haar eigenlijk nog ontbreekt, is het feit dat de relatie met haar echtgenoot vrij… liefdeloos is. Wanneer ze naar Moskou gaat om het huwelijk van haar broer Stiva, die zijn vrouw Dolly (Macdonald) heeft bedrogen, te helpen opkrikken, ontmoet ze daar de veel te charmante graaf Aleksej Vronsky (Johnson). Aanvankelijk probeert ze haar gevoelens nog te ontkennen, maar het voorspelbare geschiedt toch: ze laat zich meeslepen in een gevaarlijke affaire die leidt tot de moord op haar geluk en, uiteindelijk ook, tot haar ondergang.

Als een toneelstuk
Het meest opvallende aan de film is dat de stijl vrij gewaagd en vernieuwend is: delen van de film spelen zich namelijk af alsof het een toneelstuk is – op een theaterpodium. De boodschap die regisseur Joe Wright hiermee wil overbrengen, is dat ieder mens een rol speelt in het toneelstuk dat het leven is. Mooie filosofie, maar het realisme en de geloofwaardigheid van de film vallen wel een beetje weg door dit perspectief: ik denk dat de meeste mensen niet echt het gevoel willen hebben in het theater te zitten als ze naar een bioscoopfilm kijken. Deze manier van filmen daargelaten is het verhaal – en dit zeg ik als iemand die het boek niet gelezen heeft – mooi uitgewerkt en prachtig vormgegeven met kostuums en rekwisieten waarbij iedere liefhebber van kostuumdrama’s zijn hart kan ophalen. De cast is erg goed: voornamelijk Keira Knightley en Jude Law doen het erg goed en zetten realistische personages neer. De verhaallijnen zijn wel ingewikkeld en wat lastig te volgen: er gebeurt erg veel tegelijkertijd en doordat er zoveel verschillende conflicten gaande zijn, mag je aandacht niet afdwalen of je bent de rode draad kwijt. Zeker een mooie film, maar er had wat meer aandacht besteed mogen worden aan de executieve productie en de ordening van verhaallijnen.