Altijd anders – Ingrid Kluvers

Pas na een paar seconden dringt het tot me door dat ik het zelf ben die zo hard zit te trillen. Het is niet mijn mobiel, want die heb ik gewoon in mijn ene hand terwijl ik met de andere probeer het hoofd van mijn oma te ondersteunen. Mijn benen lijken van iemand anders, ik weet niet meer hoe ik ze onder controle moet krijgen. Mijn oma kreunt zacht. Er valt een streep licht door het kelderraam en ik zie hoe wit ze is. Bijna net zo geelwit als alle geitenkaas die ze in haar val van de keldertrap heeft meegesleurd. De vloer ligt bezaaid met klodders wrongel. Het kostte moeite om er niet op uit te glijden. Ik ben naast haar op de grond gaan zitten. Vochtige smurrie kruipt nu koud door de stof van mijn spijkerbroek, ik ril bijna harder dan mijn oma.

Eerste indruk

Ik weet eerlijk gezegd niet meer zo goed wat het was waardoor ik dit boek aanvroeg als recensie-exemplaar: het stukje over dat het bijdroeg aan de strijd voor diversiteit in het YA-genre? De schattige cover? Het feit dat ik al eerder Droomtuin van dezelfde schrijfster las? Een combinatie van al die factoren, waarschijnlijk. Helaas kreeg ik steeds minder zin om het boek te gaan lezen toen de recensies op andere blogs begonnen op te duiken en ook in het schrijven van deze recensie had ik niet zoveel zin. Ik vreesde namelijk dat het meer een kinderboek zou zijn dan een Young Adult, en helaas kreeg ik gelijk.

Waar het over gaat

Joop heeft het niet al te makkelijk: haar twee vaders en twee moeders zijn vaker op reis dan thuis, haar halfzusje Emma heeft zomaar een grootvader voor hen opgeduikeld, haar beste vriend heeft een nieuwe vriendin die hem helemaal lijkt op te eisen en tot overmaat van ramp worstelt Joop ook nog eens met haar geaardheid en haar onzekerheden. Als ze samen met Emma naar Parijs gaat, lijkt dat echter allemaal te veranderen: ineens realiseert ze zich dingen die ze nooit eerder heeft geweten, maar juist daardoor verandert haar hele leven. En of dat nou wel zo leuk is…

Wat ik ervan vond

Wat het is waardoor ik Altijd anders meer een jeugdboek vond dan een Young Adult? De schrijfstijl. Ik heb het al bij meer boeken gezien: het leest lekker weg en is heel vlot en toegankelijk, maar ook gewoon té simpel. Teveel tell in plaats van show, met woorden als aardig, stoer en lief in plaats van echt levendige beschrijvingen – en daardoor krijgt alles iets overdrevens, iets ongeloofwaardigs, iets irritants. Tel daarbij op dat ik hier en daar wat taalfouten tegenkwam, op het DT-gebied bijvoorbeeld… en je snapt waarschijnlijk wel dat ik me soms echt aan de schrijfstijl ergerde.

Houterig

Ook de personages irriteerden me vaker dan dat ze me charmeerden. Ik vond ze te kinderlijk, houterig, ze kwamen niet echt uit de verf. Ze gingen met hun acties en reacties van de hak op de tak en sommige dingen, zoals Joops twijfel over haar geaardheid, kwamen voor mij echt volledig uit de lucht vallen. Daarnaast gingen ze iets te vaak van het ene naar het andere uiterste: het ene moment was Joop laaiend op Emma en het volgende was alles vergeven en vergeten… ja oké, tieners zijn wispelturig, maar niet zó wispelturig. De gedachten en gevoelens van Joop vond ik wel weer mooi beschreven omdat daarin de pubermentaliteit goed naar voren kwam, maar verder was alles echt gewoon té uitvergroot, té overdreven.

Achtergrondinformatie

Eén van de dingen die ik leuk vond aan het boek, was dat Kluvers gekozen had voor een heel bijzondere familiesamenstelling: twee vaders én twee moeders, een homoseksueel én een lesbisch stel dus. Dat mag van mij veel vaker gebruikt worden in boeken, want juist die samenstelling in een familie interesseert mij heel erg. Toch miste ik behoorlijk wat informatie, juist over die ouders: ik vond het wel een beetje gek dat beide ouders homoseksueel waren en vroeg me meer dan eens af hoe dat dan precies in elkaar zat, hoe Joop er was gekomen zeg maar… dat wordt niet uitgelegd en dat verwarde me af en toe een beetje. Terwijl dat juist op een hele mooie, diepgaande manier uitgewerkt had kunnen worden.

Realistische thema’s

Iets anders wat me wel beviel aan het boek, was de samenloop van thema’s: ik vond het leuk dat er echt aandacht wordt besteed aan tienerthema’s, zoals verandering, opgroeien (en hoe graag je dan ook nog klein wilt blijven) en twijfel over gevoelens. Ik vond het ook mooi om te zien hoe Joop schommelde tussen haar verwarring en haar acceptatie, maar ik miste daar echt de diepgang in: steeds als er een treffende passage voorbij kwam over dat opgroeien of die gevoelens, dacht ik YES, maar er werd dan niet op verder geborduurd en dat vond ik echt jammer. Ook zoiets wat veel beter uitgewerkt had kunnen worden.

Plotholes

Altijd anders is een heel divers boek en dat had goed kunnen werken, maar helaas heeft het voor plotholes gezorgd: verhaallijnen die wel veel aandacht krijgen, maar geen link lijken te hebben met het grote verhaal van Joops ontwikkeling. Er is het verhaal van Alain en zijn vader: hartstikke mooi hoe daar aandacht aan wordt besteed, maar uiteindelijk hoor je er niets meer over, alleen dan dat de toestand van die grootvader verslechtert. De gebeurtenissen rond Charlie Hebdo in Parijs spelen een rol en dat vond ik super, maar ook dat gaat voorbij. Joops oma krijgt een ongeluk, maar zelfs dat heeft geen grote impact. Ik miste echt de link, de betekenis voor Joops verhaal, de manier waarop al die lijntjes met elkaar te maken hadden. Het voelde af en toe alsof Kuvers heel veel verhalen wilde vertellen en niet kon kiezen welke ze het leukste vond en dus alles maar bij elkaar heeft gegooid. Begrijp me niet verkeerd, het zijn verhaallijnen die elk op zich mooi zijn en wel een betekenis hebben, maar waar is het vervolg, waar is de rode draad, waar is de diepgang? Die diepgang krijg je juist door al die factoren en personages met elkaar te verbinden, maar dat is hier niet gelukt. En daardoor is het verhaal stuurloos, overtuigt het niet en is het gewoon te veel.

Conclusie

Altijd anders is een boek dat leuk is om te lezen en dat een interessant verhaal vertelt, maar de diepgang en de krachtige schrijfstijl die nodig zijn om zo’n verhaal op zo’n manier te vertellen dat het je raakt en bijblijft, die missen helaas.

Titel: Altijd anders
Auteur: Ingrid Kluvers
Uitgeverij: Moon
Aantal bladzijden: 206
Verschenen: april 2016
Genre: young adult roman
Beschikbaar als: hardcover, ebook
| Goodreads | Bol.com | Auteurssite |

Uitgeverij Moon, bedankt voor het recensie-exemplaar!