We hebben het allemaal wel eens gewenst: dat we de klok zouden kunnen terugdraaien. Fouten uit het verleden rechtzetten, dingen anders doen of juist niet doen, op de een of andere manier voorkomen dat er leed werd gepleegd of dat andere mensen moesten lijden. Zou het niet heerlijk zijn, hebben we ons allemaal wel eens afgevraagd, zou het niet heerlijk zijn om de tijd af en toe achteruit te laten lopen zodat we er wat meer van zouden krijgen? Gisteravond zag ik met fascinatie de film The Curious Case of Benjamin Button, waarin een baby geboren wordt met het uiterlijk van een oude man en mentaal wel ouder wordt, maar lichamelijk steeds jonger. Hij wordt op de tegenovergestelde manier ouder, en dat is ontzettend bijzonder om naar te kijken: hij groeit op tussen oude mensen en overlijdt uiteindelijk tussen de kinderen. Zijn jeugd is eigenlijk zijn aftakelperiode en in de jaren waarin hij dementeert, heeft hij puistjes en draagt hij luiers. Iedereen om hem heen van wie hij houdt gaat eerder dood dan hij, en waarom? Een speling van de natuur.

Het jaar 2012 loopt op zijn einde: een roerig jaar waarin nogal wat is gebeurd. Grootheden in de cultuur- en showbizzwereld overleden, nieuwe verkiezingen, aangespoelde bultruggen, voorspellingen over het einde van de wereld, de paus op Twitter, Sandy, de massamoord op de basisschool in Amerika, de prins die in coma ligt en er waarschijnlijk ook niet meer uitkomt… maar ja, in twaalf maanden kan een heleboel gebeuren. Bestond er maar een horloge waarmee we de tijd konden stilzetten zodat we meer van de precieuze momenten konden genieten, of bestond er maar een klok die achteruitliep zodat we gruwelen ongedaan konden maken. Want wie weet had één ander woord of één stap in een andere richting wel voorkomen dat er twintig kinderen werden doodgeschoten en dat prins Friso onder een lawine kwam. Wie weet. We weten het nooit.

Wat is tijd eigenlijk? Het gaat voorbij, de seconden tikken weg en worden minuten, de minuten worden uren en dagen en weken en maanden en jaren. Een van de belangrijkste lessen die het voorbijgaan van tijd ons leert, is dat we moeten genieten van de momenten die ons geboden worden, dat we niet moeten wachten op het perfecte moment maar het moment dat we hebben, zelf perfect moeten maken. Kwesties als die van Benjamin Button leren ons dat we zuinig moeten omspringen met de tijd die het leven ons biedt, omdat het eigenlijk maar zo weinig is. Geniet van wat je hebt en kunt en van wie er om je heen zijn, leer van je fouten, maak iets van je leven. Voor de tijd om is!

You may also like...

1 Comment

  1. Ik piekerde vroeger ook altijd over tijd. Dacht vaak hoe het zou zijn als er ook maar iets ‘anders’ zou zijn gegaan in het verleden. Wat dat te betekenen zou hebben voor het hier en nu.
    Ik voelde me vroeger wel eens machteloos… tijd gaat altijd maar vooruit. Het enige wat je kunt doen is proberen eruit te halen wat er in zit zodat je geen spijt krijgt van gemiste kansen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

[instagram-feed]