Album review | Taylor Swift – reputation

Sinds haar Speak Now-dagen is Taylor Swift al mijn all-time favoriete artiest: ik vind al haar albums geweldig, ik hou van haar inventieve, dorky en girl next door-achtige persoonlijkheid, ik vind het fantastisch dat ze zowel sassy als classy is, ik hou ervan dat ze zichzelf en haar muziek steeds vernieuwt en dat ze zo ontzettend lief is voor fans en teksten schrijft die enorm emotioneel en inspirerend kunnen zijn. Sinds 1989 ben ik haar en haar muziek alleen nog maar toffer gaan vinden, dus ik begon zo ongeveer te hyperventileren toen ze een paar maanden geleden haar nieuwe album aankondigde: reputation (yep, zonder hoofdletter) is uit sinds 10 november en ik luister er non-stop naar want JONGENS HET IS ZO GOED EN ZO GAAF EN AAHHHHH. Het is zo anders en zo cool en geweldig en oh boy, het is alles wat ik hoopte en nog zó veel meer.

Anders aanpakken

Vóór de aankondiging van reputation is Taylor een tijdje uit de spotlights geweest: op wat media-aandacht rond haar liefdesleven, songwriting-credits voor Better Man van Little Big Town en I Don’t Wanna Live Forever (het nummer dat ze samen met Zayn Malik opnam voor de soundtrack van Fifty Shades Darker) is ze echt even van de aardbodem verdwenen -maar nu is ze terug. EN HOE! Dit album heeft al tal van grote records gebroken en Taylor heeft wel duidelijk gemaakt dat ze het vanaf nu anders aan gaat pakken: ze heeft bijna geen press coverage gedaan, maar in plaats daarvan heel veel fans ontmoet, gewerkt aan behind the scenes-materiaal, een ticketsysteem in het leven geroepen én twee magazines gemaakt die je samen met de fysieke cd kunt kopen.

Magazine

Hoewel ik nooit fysieke cd’s koop en alles via iTunes luister, wilde ik natuurlijk wel absoluut zo’n magazine hebben! En ik ben blij dat ik dat heb gedaan: het ziet er zó mooi uit, met  handgeschreven songteksten, persoonlijke foto’s en polaroids, fotoshootfoto’s, poëzie, persoonlijke teksten… het is echt zó mooi en zó speciaal. Echt een Swiftie-cadeautje! Zeker omdat dit een beetje haar manier is om, net als met het album, de zeggenschap over haar reputatie weer terug te pakken: op de achterkant spot ze met de tabloidteksten en met deze hele ‘’era’’ laat ze zien dat ze alleen maar sterker is geworden van alle imago’s en kritiek en haters en roddels en narigheid, en dat ze nu zelf wel bepaalt wat belangrijk voor haar is en wat de waarheid is. Echt, heb ik al gezegd hoe tof ik dat aan haar vind?! Zó sterk!

Divers

Máár… ja oké, ik vind Taylor als persoon geweldig, maar het gaat natuurlijk ook om haar muziek. Al hoefde ik me daar absoluut geen zorgen om te maken, want jóngens… dit album is ZO GOED. Het is niet beter dan haar vorige albums en ik ga ook niet zeggen dat het mijn favoriet is, want het is zó anders en op zo’n compleet andere manier goed en sterk dan haar vorige muziek: het is gewoon niet te vergelijken met vorige era’s en dat zou geen enkele van haar albums recht doen. reputation is alles: aan de ene kant heel kwetsbaar en eerlijk en persoonlijk, aan de andere kant heerlijk rebels en spottend en stoer en in your face. Het is zo divers qua teksten en sound als een album maar kan zijn.

Persoonlijk

Er zijn sexy liedjes, nummers die over drank en drugs gaan, nummers waarin ze héél openlijk lekker dist en nummers waarin ze vloekt, maar er zijn ook ontzettend romantische ballades en liefdesliedjes en nummers over wat liefde echt betekent én over de moeilijke en donkere kanten van een relatie. Het is een album waarin Taylor absoluut geen blad voor de mond neemt, klaar is met haar good girl American sweetheart-imago en totaal niet meer maalt om wat mensen ervan zullen denken dat ze vloekt en drinkt en nadenkt over drugs en niet preuts is. Het is duidelijk dat ze met dit album haar verhaal wil vertellen, want het is een ontzettend persoonlijke reeks liedjes over wie zij is, wat er in haar persoonlijke leven gebeurt, hoe ze de afgelopen tijd sterker is geworden en wat haar waarheid is.

Track by track

Ik denk dat ik het album nu een keer of tien geluisterd heb en ik ga het elke keer toffer vinden: een album voor het eerst luisteren is op een bepaalde manier magisch, zeker als sommige nummers je recht in je hart raken of je tien meter de lucht in doen springen door hoe spectaculair de sound is, maar het is ook heel gaaf om een album steeds meer in je systeem te krijgen en er steeds verliefder op te worden. En werkelijk, ik hou van bijna elk nummer. Laten we ze eens langs gaan.

♥ … Ready For It?

Een snel rapnummer met epische songtekst, maar het refrein is zacht en romantisch en een beetje sexy: perfect nummer om een huiskamerperformance van weg te geven! Het vertelt ook echt een verhaal (en ik hou van liedjes die een verhaal vertellen) over iemand ontmoeten terwijl je reputatie je wellicht al vooruit is gesneld en toch weten dat je voor die persoon wilt kiezen, omdat je liefdesverleden er verder gewoon totaal niet meer toe doet terwijl er nog wel een soort jachtelement is. Ik hou ervan. Let the games begin, let the games begin…

♥ End Game (feat. Ed Sheeran en Future)

Ik ben geen hele grote fan van dit nummer. Er zijn drie dingen die ik er tof aan vind: Taylors stukjes, lekker zwoel en liefdevol en een beetje sexy. Ik vind het mooi dat het nummer gaat over de enige echte voor iemand willen zijn, ook al wordt het misschien moeilijk of is het dat al. En: BIG REPUTATION, BIG REPUTATION. Ja, daar ben ik ook best wel gevoelig voor. Verder heb ik heel weinig met de rapteksten, ik had het leuker gevonden als Future niet had meegedaan en het een duet tussen Ed en Taylor was geweest à la Everything Has Changed van RED.

♥ I Did Something Bad

Dit nummer klinkt als een soort Blank Space 2.0: Taylor zet zichzelf neer als de vrouwelijke casanova en maakt duidelijk dat er echt he-le-maal niks mis mee is als ze van daten en flirten houdt. Ik vind het niet één van de beste nummers op het album, maar ik vind het wel tof dat ze hierin lekker mondig is en wel even zorgt dat er geen misverstand over bestaat dat zij zelf wel bepaalt hoe haar relaties verlopen en dat ze niet over zich heen laat lopen. Dit is trouwens het nummer waarin ze vloekt en dat vind ik best wel tof. Ook omdat het in de bridge gaat over they’re burning all the witches even if you aren’t one en ik denk dat dat dit nummer tot een heel sterke feministische track maakt over dat vrouwen juist ook wel eens de touwtjes in handen mogen hebben. Ze zingt ook: go ahead and light me up zo van: het doet me niks, ga je gang maar. GO TAY!

♥ Don’t Blame Me

IK HOU VAN DIT NUMMER. Ik weet niet precies waarom, maar de jazzy sound vind ik echt geweldig en het is een nummer dat me elke keer dat ik het hoor keihard doet meezingen, maar het is ook echt soulful en geeft zo’n drunk in love/high on love-gevoel: het is een beetje een gewaagd nummer over hoe bedwelmend het kan zijn om verliefd te worden en je daar helemaal door te laten meeslepen en ik hou ervan. Favoriet!

♥ Delicate

Het eerste langzame, gevoelige, kwetsbare nummer op het album en ook het eerste nummer dat me recht in mijn hart raakte. Het is bijna pijnlijk omdat je meegenomen wordt in Taylors gevoelens: je kunt wel stoer doen over dat het je niet raakt wat mensen zeggen, maar misschien is het tóch belangrijk en kan het tóch wel iets uitmaken. Er zit zoveel in het nummer: kwetsbaarheid, openheid, voorzichtigheid, tederheid, muren die afbrokkelen… ik hou ervan dat het sneller wordt bij het refrein en dat er steeds een heel persoonlijke pre-chorus is en dat Taylor op sommige punten fluistert en ook hier zorgt de afwisseling snel/langzaam er echt voor dat het nummer beklijft. Favoriet!

♥ Look What You Made Me Do

Dit was de lead single van het album en heel eerlijk gezegd vind ik het, nu ik het album als geheel kan overzien, één van de mindere nummers. Het is een geweldige distrack met een flinke snuf girlpower en het is heerlijk om mee te zingen en op te dansen, en de tekst is tof – zeker omdat ze in dit nummer afrekent met de ‘’oude Taylor’’ alias haar oude, perfect gepolijste of door de media geknede imago’s en mensen die de schattige country-Taylor terug willen – maar het is gewoon niet zo heel erg diepgaand.

♥ So It Goes…

Dit nummer vind ik echt geweldig: het staat heel hoog in mijn favorieten. Het is echt zo’n epische track waarbij ik meteen een heel verhaal in mijn hoofd heb, in dit geval over liefde die alles overwint en dat moment dat het goed is, dat je bij die ene persoon zult blijven. Het refrein is enorm krachtig en ik vóel het echt elke keer als ik het meezing. O, en ik vind het ook heel leuk aan dit album dat Taylor er af en toe gesproken taal of echt leuke persoonlijke dingen doorheen gooit, zoals ‘’the old Taylor is dead’’ in LWYMMD en ‘’one, two, three’’ in dit nummer. Echt een heel toffe track. Favoriet!

♥ Gorgeous

Nog zo’n nummer dat heerlijk is om mee te zingen, lekker luchtig en romantisch, over dat moment van verliefd worden en hoe onhandig en lastig dat kan zijn. Niet heel diepgaand, maar wel gewoon een heel leuk nummer. Zeker ‘’I guess I’ll just stumble on home to my cats’’ en de *DING!* elke keer. Favoriet!

♥ Getaway Car

Over epische tracks gesproken… er zit zo’n ontzettend goed en kippenvelwaardig verhaal in dit nummer en het KLINKT ZO GOED OH MAN. Dit is zo’n nummer waarop ik he-le-maal uit mijn dak ga en alles om me heen vergeet, zeker vanwege de pre-chorus waarin Taylors stem steeds harder en sneller wordt en dan BOEM de beat komt erin en AAHHH, geniaal gewoon. En dan dat Britse accent van haar in het refrein… echt zo’n nummer dat gaat over hoe donker en fout en misschien zelfs giftig of traumatisch een relatie soms kan zijn en hoe je dan je vlucht of redding moet zoeken tot iemand anders die ook niet echt de juiste persoon is… zo’n nummer dat speelt tijdens een superspannende scène in een film en waarvan je hart de pan uit flipt. EPISCH. Favoriet!

♥ King of My Heart

Misschien is dit nummer gewoon ongelukkig geplaatst, want na Getaway Car moet je echt even bijkomen, maar deze doet me niet zoveel. Ik geloof dat het van alle nummers mijn minst favoriete is: het refrein is wel lekker, maar verder vind ik het mwah.

♥ Dancing With Our Hands Tied

Toffe tekst, fijne beat, beetje een Titanic-achtige vibe, liefde die alles overwint en waarvoor je door het vuur wilt gaan en je angsten wilt trotseren: het heeft ook iets episch, maar het is niet één van mijn favorieten. Ik denk dat het beter had gewerkt als langzaam nummer, dan had het meer indruk gemaakt – nu is het een fijn meezingnummer met een goeie tekst, maar het gaat vrij stilletjes voorbij als ik het album draai.

♥ Dress

Het nummer waar iedereen het vóór de release over had als het meest sexy nummer van het album én van Taylors repertoire tot nu toe. Ik vind dat zelf wel meevallen: het is sexy, maar ook weer niet zo heel erg. Ik vind het mooi, omdat het gaat over knetterende aantrekkingskracht en iemand dichtbij laten komen terwijl het allemaal spannend is en je elkaar aan het aftasten en ontdekken bent. Het klinkt heel intiem en intens en dat maakt het tot een erg goed nummer, maar ook dit is niet één van mijn favorieten.

♥ This Is Why We Can’t Have Nice Things

Ook een episch nummer en een absolute distrack: Taylor is hier ook lekker gewaagd bezig (zeker vanwege het stukje ‘’I can’t even say it with a straight face!’’ maar ze laat ook zien dat ze daar niks om geeft en zich juist wil focussen op de mensen die wél aan haar kant hebben gestaan en nog staan, en dat vind ik tof aan het nummer. Ze maakt duidelijk dat ze zelf aan het kortste eind trekt en boven alle drama staat en YASSS. Met dit nummer luidt ze het einde van het album in en verlegt ze  de focus naar hoe sterk ze is geworden en hoe ze geen zier meer geeft om kritiek en haters maar juist precies weet wie ze nu is en wat belangrijk voor haar is. En dat juich ik zo hard toe!

♥ Call It What You Want

Zo’n mooi nummer… misschien ook wel het meest persoonlijke van het hele album omdat ze een kijkje geeft in wat zich heeft afgespeeld in de periode dat ze veel drama naar haar hoofd geslingerd kreeg en dat ze nu iemand heeft gevonden om haar erdoorheen te slepen en bij wie ze zich echt goed voelt, goed genoeg om zich over zichzelf ook weer goed te voelen. Echt een heel mooi, episch en romantisch nummer dat laat zien hoe belangrijk het is om bij de juiste persoon te zijn die ook het beste in jou naar boven brengt en je doet beseffen dat anderen er niet toe doen. Favoriet!

♥ New Year’s Day

Het meest gevoelige, meest emotionele nummer van het album, en ook het langzaamste en volgens velen het mooiste. Ook ik vind het een prachtige track: de tekst is in zo veel opzichten zo mooi, het nummer klinkt heel kalm maar zit toch vol wendingen en dat maakt het een uniek en beklijvend liedje. Ik vind het zo mooi dat het gaat over het vinden van de persoon die bij je blijft, ook als het leven niet mooi of spannend of glanzend is, maar die je juist bijstaat in je dieptepunten en die zich niet laat wegjagen door fouten of moeilijkheden. Het is een nummer dat me echt raakt en waar zo veel van Taylor in zit en waarin haar stem zo puur en mooi klinkt en dat een gevoel achterlaat van ‘’het is goed zo.’’ Favoriet, en een prachtig einde van een alleszins prachtig album <3

Heb jij reputation al geluisterd?