9 dingen waar ik als boekenblogger niet goed in ben

Onlangs schreef blogger Lisa van Leave No Story Behind een heel leuk en openhartig stuk over dingen waar ze als boekenblogger absoluut niet goed in is. Ik hou altijd enorm van dat soort content, niet alleen omdat het voor een lekker frisse en luchtige noot zorgt, maar ook omdat het een heel leuk kijkje achter de schermen geeft en omdat het, heel belangrijk, ook de transparantie van je blog vergroot: als je eerlijk bent over hoe jij je ding doet als blogger en je daarmee best een beetje kwetsbaar op durft te stellen, wordt dat vaak goed gewaardeerd omdat mensen jou en je blog er beter door leren kennen. En dus zette het me aan het denken: wat zijn eigenlijk dingen waar ik totaal niet goed in ben? Die waren er genoeg, zo bleek, dus tijd voor een lijstje!

Voorbeelden uit het boek gebruiken

Elke keer als ik een recensie voorbereid, neem ik me voor om voorbeelden uit het boek te geven om mijn argumenten te onderbouwen, en daar maak ik dan ook echt notities van. Maar bij het echte schrijven lukt het nooit om die voorbeelden er goed in te verweven. Ik denk dan altijd ‘’dit snap je alleen als je het boek leest’’ of ‘’het mist context en dan moet ik te veel uitleggen en dus spoileren.’’ Het komt misschien ook doordat ik de stukjes met voorbeelden zelf oversla bij het lezen van een recensie… het voelt algauw als spoilers geven. Of het echt een fail is of dat het gewoon niet bij mijn stijl past, weet ik niet. Maar het lukt nooit echt om hier een succes van te maken, terwijl een recensie zonder voorbeelden som ook zo technisch voelt. Hm.

Quotes bijhouden

Oké, dit is wel een echte fail. Ik kom zó vaak toffe passages tegen in een boek en als ik een ebook lees, lukt het nog wel eens om die te markeren. Maar vervolgens doe ik er dus helemaal niets meer mee. Bij mijn recensie gebruik ik altijd het openingsstukje als fragment en dat werkt prima, maar altijd als ik quotes voorbij zie komen in recensies van andere bloggers denk ik ‘’oohh ja dat is zo tof waarom lukt mij dat niet.’’ Misschien vind ik het te veel werk om het actief bij te houden of zo. Hier ben ik dus echt niet goed in.

Non-recensiefoto’s maken

Boekfoto’s maken voor mijn recensies lukt me over het algemeen prima, maar als er non-recensiecontent geschreven moet worden, grijp ik al snel naar de boekige stockfoto’s. Op de één of andere manier vind ik het altijd vet lastig om meerdere boeken mooi en illustratief op de foto te zetten zonder dat het een rommeltje wordt, en vaak is er gewoon te weinig ruimte of te slecht licht of weet ik veel. Heel gek, maar dit lukt vaak gewoon echt heel slecht.

Reacties beantwoorden

Ik vind het altijd supertof als mensen reacties achterlaten op mijn artikelen, zeker wanneer een bepaald artikel heel veel reacties krijgt, en ik vind het ook belangrijk en fijn om die reacties te beantwoorden. Maar in de praktijk ben ik daar dus helemaal niet goed in. Ik laat ze vaak ophopen tot ik iets van twintig nog ongelezen reacties heb en dan wordt het zo’n GROTE BERG waar ik me doorheen moet worstelen en dat stel ik dan weer uit. Helemaal niet leuk of eerlijk, want jullie laten toffe reacties achter en die wil ik herkennen en erkennen en zo. Maar, eh, nou ja. Ik ben daar dus geen ster in. Sorry, lieverds.

Verzoekmails beantwoorden

Ik schaam me hier best een beetje voor. Zo af en toe krijg ik mailtjes met het verzoek of ik een boek wil lezen en recenseren. Het gaat dan bijna altijd om hele kleine uitgeverijtjes of indie-auteurs die in eigen beheer een boek hebben uitgebracht. Soms spreekt het boek me aan en dan reageer ik, maar als het me niets lijkt… dan verdwijnt het mailtje in de prullenbak. Zonder beantwoorden. Ik vind het namelijk altijd echt rot om afwijzende mails te sturen, en zeker om dan de ‘’jammer!’’-reactie te krijgen, maar ik denk altijd zo… aan een afwijzing hebben ze niets, toch? Dus… geen mail is dan beter dan een in your face-teleurstellende mail? Ik voel me er wel altijd een beetje schuldig over. Maar een afwijzing schrijven is gewoon niet leuk. Ik doe het wel eens, hoor. Maar niet vaak. Hopelijk ben ik niet de enige…

Databases bijhouden

Mijn boekendatabase bijhouden… daar faal ik al jammerlijk in. Maar ook het updaten van mijn Goodreads-reviews met de recensielinkjes, het mailen van links naar uitgevers, het updaten van mijn recensiedatabase en slider op de homepagina… allemaal dingen waar ik echt niet goed in ben. Ik vergeet het. Heb er geen zin in. Uiteindelijk doe ik het wel, maar dan is het al weken later. Oeps.

Verwachte boeken bijhouden

Ik had een tijd terug een rubriek waarin ik zo af en toe lijstjes plaatste van verwachte boeken waar ik naar uitkeek, maar ik houd eigenlijk amper nog bij wat er allemaal uitkomt. Ik leef wat dat betreft op persmails van uitgevers en de overzichten van andere bloggers (DANKJULLIEWEL) en hoewel ik wel eens kijk als ik zo’n aanbieding op Facebook tegenkom, hou ik het echt niet meer bij. Vind ik wel jammer, maar het schiet er gewoon ontzettend bij in.

Bondig recenseren

Mijn recensies zijn altijd onwijs lang. 1000+ woorden-lang. Ik weet dat ik bondiger moet zijn, ik weet dat ik mijn best moet doen om te schaven en te schrappen, maar dat doe ik eigenlijk nooit. Behalve als het om mini-recensies gaat, maar die zijn soms ook nog wel rond de vijfhonderd woorden. Ik ben gewoon lang van stof, en zelfs als ik probeer om bondig te zijn, lukt het niet. Maar dit is wel echt een gevalletje sorry not sorry.

Boekstagram

Ik vind Boekstagram onwijs leuk, zeker sinds ik een toffe look heb gevonden voor mijn foto’s. Maar het regelmatig maken van nieuwe kiekjes, daar ben ik echt heel slecht in. Ik kan er de tijd niet voor vinden en ook niet voor maken, en vaak heb ik gewoon de inspiratie niet – behalve als ik nieuwe boeken binnen heb – en zelfs als ik die wel heb, ontbreekt het me aan motivatie. Mijn feed is momenteel gevuld met foto’s uit blogposts, dus eigenlijk puur en alleen blogpromotie. Werkt prima, maar ik wil wel graag dat het meer is. Maar ja. Dikke fail.

Sorry not sorry

Geen enkele (boek)blogger is perfect: we hebben allemaal onze sterke en minder sterke punten, en dat houdt het ook leuk. Want: ik voel me des te trotser als het wél lukt om wat mooie kiekjes te maken voor mijn Boekstagram of om alles wél up-to-date te houden: het is leuk om aan bepaalde fails te werken zodat je er een beetje beter in kunt proberen te worden. Maar: sommige dingen zijn ook dikke prima omdat ze gewoon bij je stijl horen of omdat je daardoor andere dingen juist wel goed kunt doen. En dat is ook dikke prima. Dikke fail, dikke prima. En hé, het levert dit soort inspiratie op en dat is ook tof! En gelukkig houden jullie ook nog van me ondanks al deze puntjes.

Waar ben jij niet goed in als boekenblogger?