Ik vind het een van de belangrijkste dingen die bij het positief zijn horen: altijd in je achterhoofd houden dat er nog meer kansen zullen komen, ook als je denkt alle kansen gehad te hebben Mensen verwachten vaak dat hun plan A helemaal perfect uitpakt en dat ze daar ook helemaal gelukkig van zullen worden, maar helaas is dat lang niet altijd waar. Ik heb ook een plan A waarvan ik heel graag wil dat het slaagt, maar ik weet wel dat er een kans bestaat dat dat niet gaat lukken, omdat ik gewoonweg niet weet hoe het in de toekomst met mij zal gaan. Daarom heb ik nu al een plan B, C en D. En stiekem vind ik dat eigenlijk helemaal niet erg, want er zijn zoveel dingen die ik leuk vind en waar ik in de toekomst iets mee zou willen doen, dat ik het best kan accepteren als een van die alternatieve plannen straks toch plan A wordt. 

Ik doe nu de lerarenopleiding en daar heb ik het enorm mee naar mijn zin: het voelt echt alsof ik mijn plek heb gevonden en ook mijn eigenlijke droom heb ontdekt en dat is hartstikke fijn. Na de zomer ga ik beginnen met de propedeusestage, die ik heb opgeschoven omdat het propedeusejaar anders te zwaar zou zijn – zodoende hoop ik eind 2014 de propedeuse te hebben, maar intussen begin ik in september ook alvast met het tweedejaarsprogramma. In ieder geval komt die eerste stage eraan en dat vind ik stiekem best wel heel eng, want nast een aantal weken alleen observeren en lichtjes assisteren moet ik ook echt zelf voor de klas gaan staan. Nu ben ik van mezelf geen onzeker persoon, maar in nieuwe situaties juist weer wel – zeker wat betreft mijn gehoor. Gelukkig kan ik op mijn oude middelbare school terecht en daar zijn geen klassen van 30 leerlingen, maar toch – het zijn pubers en die zullen misschien niet al het begrip opbrengen voor mijn slechthorend- en slechtziendheid. Maar ook het feit dat ik niet weet hoe het zal gaan met mijn energie, hoe vermoeiend of zwaar het zal zijn, is best eng. Ik ga er natuurlijk niet vanuit dat het niet gaat lukken, maar het kan ook best zo zijn dat ik op een later punt in de opleiding – bij andere stages – of als ik straks al voor de klas sta, toch gedwongen ben te stoppen omdat het gewoon niet gaat. En dan komen die plannen B, C en D heel goed van pas! Ik ben zelfs bezig gewest met een soort carrièreplan en dat is ook ontzettend fijn om te doen!

Plan A + plan A.a.

Plan A is het plan waar ik momenteel mee aan het werk ben: de lerarenopleiding en daarna een carrière als lerares Nederlands in het onderwijs, waarmee ik ook echt iets kan veranderen. Jongeren meer aan het lezen krijgen en vooral de Nederlandse taalbeheersing in de maatschappij eens flink ophalen. Wat niet hierboven staat, maar wat ik me nu net wel bedenk is dat ik natuurlijk niet per se het middelbare onderwijs in hoef. Als het niet lukt met de kids, zou ik het ook altijd nog in het volwassenenonderwijs kunnen proberen, of op taalscholen voor nieuwe Nederlanders. Die mensen hebben echt hulp nodig met de taal en zo verander ik echt iets.

Als het voor de klas staan op zich gewoonweg niet blijkt te lukken, heb ik al wel een andere oplossing gevonden: remedial teaching. Het staat er in het plan verkeerd, ik zat steeds met paramedian in mijn hoofd maar dat klopt dus niet, haha. Een remedial teacher is een soort ambulant begeleider die individueel lesgeeft en helpt bij leerlingen met leer- of gedragsproblemen, en ook bij kinderen die bijvoorbeeld extra hulp nodig hebben door een ziekte/beperking. Op deze manier zou ik niet de druk van de lange schooldagen met uitputtende klassen hebben, maar toch iemand kunnen helpen! En alles wat ervoor nodig is, is een master SEN (Special Educational Needs)… laat dat nou net de master zijn die ik sowieso van plan ben te kiezen.

Plan B

Mocht het onderwijs toch gewoon niet mijn plek zijn, dan ga ik gewoon lekker naar de universiteit om Nederlandse Taal & Cultuur te studeren, met een master Journalistiek (als dat bestaat, haha). Daarna kan ik alle kanten op: misschien word ik wel vertaler, want ik zou zo graag willen dat de vertaalkwaliteiten van supermooie Engelse boeken nu eindelijk ook eens omhoog gaan. Zo ben ik bovendien met allebei mijn favoriete talen én met schrijven bezig. Maar het kan ook zijn dat ik literair criticus word bij een krant of tijdschrift: boeken lezen voor mijn werk, hoe fijn! En als ik dan het schrijven en lezen wil combineren, word ik redacteur bij een tof lifestylemagazine, of ik begin mijn eigen magazine. En sowieso veel schrijven, natuurlijk!

Plan C

Ik heb ook nog de droom om mijn website Happiness in the Making op een zeker punt naar een hoger niveau te tillen door er een stichting van te maken en echt jongeren te helpen die moeite hebben met geluk. Maar dat zou ik alleen willen doen als ik er ook echt iets over weet en daarom zou ik eerst psychologie willen studeren zodat ik echt een basis heb om op voort te bouwen. Met een master in Gelukspsychologie, als zoiets bestaat haha. Daarna zou ik dan de stichting opbouwen, jongeren helpen en zelfhulpboeken schrijven die zich echt op het jonge publiek richten.

Plan D

Dit plan heb ik nog het minste uitgewerkt, maar het is er wel: ik zou best graag geschiedenis willen gaan studeren, met een master Engelse koningshuizen of een master Tudor-dynastie, in ieder geval iets in die trant haha. Ik ben daar echter ook weer niet helemaal voor, want ik vind niet alle geschiedenisstukjes even leuk. Maar het zou zeker cool zijn.

Wat zijn jullie alternatieve plannen?