Vivian Ik houd nu al een tijdje elk jaar in een tabel bij wat ik lees, met per boek wat extra informatie zoals aantal bladzijden, verschijningsjaar, of het een vertaling is, genre enzovoorts. Eigenlijk heb ik daar nog nooit écht iets mee gedaan: ik blijf mezelf maar voorhouden dat zo’n lijst leuk is ‘’voor later’’, maar heel eerlijk gezegd kijk ik er meestal echt niet meer naar om. Als ik dan toch eens wil weten wat of hoeveel ik in een bepaald jaar heb gelezen, kijk ik liever op Goodreads. Tot nu, want na het bloggen na een lange stilte weer te hebben opgepakt, wilde ik het afgelopen jaar toch niet zomaar voorbij laten gaan – en zoals dat gaat wanneer je een boekenblog hebt, doe je sommige dingen net even anders. Je leest en recenseert anders, en je kijkt dus ook met een ander soort blik naar wat je hebt gelezen en hóe je hebt gelezen… en dat is eigenlijk gewoon te leuk om niet te benutten. Dus hoewel we inmiddels die vreselijk lange maand januari al achter ons hebben gelaten, wil ik – voor ik al mijn recensies ga inplannen en al die achtergrondartikelen ga uitwerken – nog even terug naar 2019!
In plaats van met de hand alles uit mijn boekenlogboek van het afgelopen jaar te gaan beschrijven, ging ik op zoek naar een betere manier om de leukste feitjes daaruit mooi weer te geven – en algauw kwam ik op het idee om een soort infographic te maken met behulp van Canva. En die is zo goed en leuk gelukt dat ik er elke keer weer helemaal enthousiast van word: enthousiast om dit jaar nog meer te gaan lezen en nog meer details bij te gaan houden zodat mijn overzicht van vorig jaar nog toffer wordt. Maar voor nu: let’s dive in!
Ik las… 43 boeken en bijna 10.000 bladzijden
Serieus. De 43 is gewoon 43, maar… 9.991 bladzijden? Als één boek negen pagina’s extra had gehad, had ik de tienduizend aangetikt. Maar goed, alsnog is het wel een heel leuk getal, zeker omdat 43 boeken eigenlijk minder is dan ik graag had willen lezen… hoewel ik het ook altijd wel leuk vind om alle titels zo bij elkaar te zien en dan te bedenken dat er écht wel een paar hele mooie tussen hebben gezeten.
Ik las voornamelijk YA
Dit heb ik niet opgenomen in die leuke infographic, maar nu ik zo al ddie omslagen bij elkaar zie, kan ik wel zeggen dat een aantal genres er wel uit springen. Zo las ik 15 YA-boeken, ongeveer tien feelgood-titels, twee jeugdboeken, zes poëziebundels, vijf non-fictieboeken, en een paar romans die er een beetje tussen bungelen. Voornamelijk YA dus, en het merendeel van mijn favorieten is dat volgens mij ook.
Mijn top 10 van 2019
Er was eens iets anders – Danielle Teller
Deze hertelling van Assepoester was met stip mijn nummer één van het jaar. Ik vond zoveel dingen tof: hoe het een beetje de draak steekt met sprookjes zoals we die kennen en laat zien dat ze vaak op onzin en achterklap zijn gebaseerd, hoe het de rode draad doortrekt naar ná het gelukkige einde, hoe het historische en sprookjesachtige elementen verweeft, hoe het een heel andere kijk biedt op het zo geliefde verhaal… echt zo’n boek dat ik maar wat graag nog een keer voor het eerst zou willen lezen. Supergoed boek.
Hashtag Hiernamaals – Vanessa Gerrits
Naast dat dit een hele fijne YA is met lekker veel humor, een goeie dosis romantiek en toffe personages, vond ik vooral de setting heel erg leuk: Hashtag Hiernamaals gaat over een groep jongeren die op missie gaan naar het, goh, hiernamaals, en daar ontdekken hoe die ‘’wereld’’ in elkaar zit, met verschillende niveaus die elk voor iets anders staan. Ik ga er niet te veel over zeggen, want mijn recensie van het boek komt nog online, maar ik vond dat echt heel knap gedaan en het zette me ook echt aan het denken.
Wat als dit het is – Becky Albertalli en Adam Silvera
Dit was aan de ene kant zo schattig en romantisch en lief en zwijmelwaardig, maar aan de andere kant ook echt heel verfrissend omdat het laat zien dat bij verliefdheid echt niet opeens alles op zijn plek valt en dat sommige dingen tijd en moeite kosten om uit te zoeken. Het was heerlijk en ook oprecht goed. Hou ik van.
Vijf stappen van jou – Rachael Lippincott
De film Five Feet Apart behoort absoluut tot mijn favorieten van dit jaar, en dit boek is gebaseerd op het filmscript – maar dat maakt echt helemaal niets uit, want het was prachtig. Er zat enorm veel herkenbaarheid in voor mij, omdat ik veel ervaring heb met ziekenhuisopnames en medische toeters en bellen, maar het is ook zo goed omdat het een stukje taaislijmziekte-bewustwording geeft en daarnaast is het ook gewoon heel romantisch en mooi geschreven, met veel details en emotie en ughhhh. Mijn hart.
Niet te stoppen – Angie Thomas
GIRLPOWER. Dat is eigenlijk het enige woord dat nodig is om te beschrijven waarom dit boek in dit rijtje thuishoort: hoofdpersoon Bri heeft zoveel power in alles wat ze doet en haar rapteksten zijn briljant – extra leuk nog omdat ik mijn eigen liefde voor poëzie en spoken word daar ook in kon herkennen. Het is op heel veel manieren een heel goed boek, ook omdat het net als The Hate U Give gaat over weigeren je mond te houden wanneer je uitspreken het enige juiste is om te doen, en echt… ijzersterk.
Ver van de boom – Robin Benway
Dit was een heel mooi verhaal. Oprecht, echt, divers en echt zo’n verhaal waarbij je niets liever wilt dan de personages zo goed mogelijk leren kennen en ze bovendien een hele dikke knuffel geven. Ik kan verder niet echt iets aanwijzen wat het zo mooi maakte, maar het was gewoon mooi op zo’n manier dat ik er nog steeds een warm gevoel van krijg.
Laat me niet alleen – Sarah Armstrong
Dit boek was niet eens zo bijzonder goed geschreven, maar het verhaal kroop wel echt onder mijn huid: het gaat over kindermishandeling en -verwaarlozing en over alle vragen die er bij je opkomen in zo’n situatie, en dat heeft de auteur echt heel mooi, heel klein en intiem en kwetsbaar weten aan te snijden. Zo’n boek zoals er meer zouden moeten zijn.
Wonder – R.J. Palacio
Och, Augie… zo aandoenlijk en treffend en triest en schattig en echt gewoon alles tegelijk. Las heel vlot en er zaten zoveel mooie thema’s in, over anders zijn en niet anders willen zijn en alles wat daar maar bij hoort, en de verschillende perspectieven waren perfect. Het hele boek was perfect. Waar Laat me niet alleen een verhaal is zoals er meer zouden moeten zijn, is Wonder perfect bijzonder en uniek en prachtig.
Je moet (bijna) niks – Lianne Keemink
Dit was het eerste boek dat ik las en het was precies zoals een eerste boek hoort te zijn: het is een soort ode aan self-improvement en zelfhulpboeken en zat vol fijne tips over jezelf zijn en je eigen ding doen en werken aan het leven dat je wilt leiden. Vooral dat simpele zinnetje ‘’je moet (bijna) niks’’ is af en toe echt een hele fijne reality-check.
Jongens, ik wil nu toch echt beginnen – Johan Goossens
Johan Goossens (inmiddels misschien wel bekend als kandidaat van het huidige seizoen Wie is de Mol?) is cabaretier, maar hij heeft ook een tijd voor de klas gestaan als docent Nederlands op het MBO, en daar heeft hij twee columnbundels over geschreven. Ik vond ze allebei enorm tof, omdat ze laten zien hoe het MBO echt is en hoe schrijnend, maar ook hoopvol en hoe hilarisch en bijzonder de situaties daar kunnen zijn: hij schrijft fijn, heel eerlijk en tegelijkertijd luchtig en scherp, en mijn blik op deze onderwijssector is er echt door veranderd. Hulde.
Ik las 21 origineel Nederlandstalige boeken
YAY voor Nederlandstalig! Dit is overigens helemaal niet bewust geweest, maar ik vind het wel altijd extra leuk om YA of feelgood van eigen bodem te lezen, en ook onze eigen dichters steun ik graag. Bijna alle vertaalde titels op mijn lijstje zijn oorspronkelijk Engels, behalve eentje: Terugkeer ongewenst van Charles Lewinsky (vertaald uit het Duits). Ook leuk is dat het merendeel van mijn gelezen auteurs vrouwelijk was! Vind ik best belangrijk in een literair landschap dat nog te vaak gedomineerd wordt door mannen. In mijn lijstje staan wat mannen betreft alleen Charles Lewinsky, Guy Jones, M.R. Carey, Johan Goossens, Tommie Nelissen, Jason Reynolds en Adam Silvera.
Ik gaf 6 5 sterren-reviews
- Vooroordeel van Jackie van Laren: een kort feelgoodverhaal over schrijvers en literatuur vs. lectuur: alles klopte gewoon, en het was zo romantisch en zo leuk dat mijn hart er helemaal blij van werd.
- Volwassen worden is optioneel van Marloes de Vries: een non-fictieboekje in stripvorm met heel veel hilarische illustraties over hoe het is om een millennial te zijn. Herkenbaar, grappig en gewoon heel fijn.
- 67 seconden van Jason Reynolds: een onwijs aangrijpend en confronterend YA-boek in versvorm, met zoveel lagen en diepgang en metaforen dat het me duizelde. Heel erg goed.
- Vijf stappen van jou van Rachael Lippincott. All the feels. Zoals hierboven al beschreven was dit zo mooi op zoveel manieren dat ik een lagere score eigenlijk gewoon niet over mijn hart kon verkrijgen.
- yesterday I was the moon van Noor Umahar: mijn favoriete poëziebundel van dit jaar. Hele mooie gedichten over veel verschillende thema’s, vol vuur en empowerment maar ook heel kwetsbaar en herkenbaar. Prachtig.
- De executie van Danielle Bakhuis: ontzettend heftig en beklemmend en naar, maar ook heel erg goed, met veel diepgang over alles wat met dood en de doodstraf en het verzet te maken heeft. De rillingen liepen over mijn rug en dat gebeurt niet vaak, dus petje af.
Overigens waren er ook best veel boeken die ik 4,5 sterren gaf: nét niet perfect, maar wel heel erg mooi. Onder andere: Er was eens iets anders van Danielle Teller, Ver van de boom van Robin Benway, Wat als dit het is van Becky Albertalli en Adam Silvera, Niet te stoppen van Angie Thomas en Hashtag Hiernamaals van Vanessa Gerrits: veel van de boeken uit mijn favorietenlijstje dus. Grappig om zo te zien dat een vijf sterren-recensie niet per se betekent dat het een favoriet boek was, maar eerder dat het veel impact op me maakte! Klopt ook wel, als je bedenkt dat ik vrijwel alle titels in mijn favorietenlijstje zou willen herlezen, maar boeken als De executie en 67 seconden liever niet… dat zijn echt éénmalige mokerslagen. En de laagste score? Die was verrassend genoeg voor Het verhaal van de dienstmaagd van Margaret Atwood: hoewel ik gek ben op de serie, is daar ook alles mee gezegd – want die is gewoon honderd keer beter dan het saaie, taaie boek. Dat was, samen met Een bijna eindeloze afstand van Tahereh Mafi, de grootste tegenvaller: alles wat dat boek mooi en bijzonder maakte (het eerlijke, rauwe verhaal van een moslimmeisje) werd overschaduwd door een lovestory en dat was gewoon zonde.
Mijn dikste boek had 448 bladzijden
Dat was Het meisje met alle gaven van M.R. Carey. Dunste boek was het korte feelgood-verhaal Verliefd drie keer woordwaarde van Jackie van Laren, en de meeste boeken die ik las telden zo rond de 350 bladzijden. Overigens was De Valentines: Licht, camera, liefde van Holly Smale met 400 bladzijden mijn op één na dikste boek, en waren ook de poëziebundels en non-fictietitels die ik las over het algemeen wat korter.
Ik las het meest in april
Misschien komt dat doordat ik in die periode veel aan het kamperen was en daardoor veel luie momenten had om te lezen (al geldt dat ook weer niet zo heel erg omdat ik toen ook volop met mijn scriptie bezig ben geweest): in april schreef ik maar liefst negen titels bij op mijn lijstje. Verklaring? Ik las toen de korte verhalen van Jackie van Laren back-to-back en daarnaast ook 67 seconden en Volwassen worden is optioneel, twee titels om in één dag uit te lezen. Ook Wat als dit het is, Ver van de boom en Er is geen vorm waarin ik pas las ik in deze maand.
Ik las vooral boeken uit 2018
Grappig is dit: ik ben er nooit zo heel erg bewust mee bezig, maar tegelijkertijd vind ik het wel leuk om ook boeken een kans te geven die al wat ouder zijn. Tegelijkertijd merk ik dat ik vooral neig naar boeken die de laatste tijd zijn uitgekomen en waarvoor de buzz nog vers in mijn systeem zit… en het is dan ook tof om te zien dat dat is gelukt. Van de 43 boeken waren er 19 die maar een jaar oud waren, en het oudste boek was van 2012 (foutje in de graphic, sorry): dat was Terugkeer ongewenst.
Er verschenen 25 blogposts
En dat is eigenlijk helemaal niet veel als je het uitspreidt over twaalf maanden en tweeënvijftig weken, maar… het is dan ook een jaar geweest waarin ik me zo op mijn scriptie heb gestort dat al het andere er een beetje voor moest wijken. Maar dat vind ik stiekem helemaal niet zo erg, want gelezen heb ik, en dat merk ik des te meer als ik de feitjes zo bij elkaar zie: op het aantal ben ik niet zozeer trots, maar wel op het feit dat het bijzondere en memorabele boeken zijn geweest. Ik kan niet wachten om te zien hoe de grafiek van dit jaar eruit komt te zien!
Wat voor leesjaar hebben jullie gehad?