10 feiten over mijn leesgedrag

In The Book Lifestyle schrijf ik over alles dat te maken heeft met lezen en een boekenwurm zijn, aangezien ik het lezer zijn net zo leuk vind als het lezen zelf. Aangezien jullie nog niet zoveel over mij weten zet ik vandaag 10 wetenswaardigheden over mijn leesgewoonten op een rijtje!

Ik leerde al lezen op het kinderdagverblijf

Ja, ik was er heel vroeg bij. Misschien is het wel heel normaal om al zo vroeg te leren lezen, maar ik weet in ieder geval nog dat ik het hoogste AVI-niveau van de klas had toen ik eenmaal op de basisschool kwam. Ik herinner me nog dat mijn klasgenoten dan bij de AVI-boekenkasten stonden terwijl ik heel zielig alleen in de kast voor groep acht stond te snuffelen als we naar de schoolbibliotheek gingen, haha. Vond ik helemaal niet erg. Ik kreeg van klasgenootjes vaak de vraag Welk AVI-niveau heb jij? en dan zei ik altijd dat ik geen avi meer had. Daar keken ze dan echt behoorlijk van op, haha.

Vroeger las ik zo’n 3 boeken tegelijk

Ik heb een periode gehad waarin ik dol was op de Waanzinnig om te Weten-boeken, vooral de exemplaren over het menselijk lichaam vond ik enorm interessant. Rond die tijd, ik was toen een jaar of acht, had ik er een stuk of vier die daarover gingen: Bloed, botten en de rest van je body, Je briljante brein, Je spetterende spijsvertering en Handboek voor lijfbezitters. Die lagen allemaal aan het voeteneind van mijn bed en ik verslónd ze, echt waar. Allemaal tegelijk. Op een gegeven moment had ik ze zo vaak gelezen dat ik niet eens meer wist waar ik was gebleven – en dan begon ik maar gewoon weer opnieuw.

Ik las altijd langer dan ik mocht

Als mijn moeder zei dat ik één hoofdstuk mocht lezen, las ik altijd stiekem het hele boek. En als ze dan bij me kwam kijken, deed ik alsof ik ‘’nét klaar!’’ was. Op een gegeven moment ben ik betrapt en toen kreeg ik een voor mijn begrippen hele gemene straf: we zouden de volgende dag naar een Carry Slee-tentoonstelling gaan en dat werd me door de neus geboord.

Er is een periode geweest dat ik niet kon lezen

Ik was tien toen ik heel erg ziek werd door een infectie en mijn zicht kwijtraakte, waardoor ik niet meer kon lezen. Mijn ouders lazen me voor en ik kon zelfs niet meer klokkijken. Kun je nagaan hoe verschrikkelijk dat voelt als je zo gek bent op lezen, dat is echt heel erg naar geweest. Gelukkig is het wel weer goed gekomen, maar nog steeds kan ik alleen lezen als ik de tekst heel dicht bij mijn gezicht houd. Vandaar dat ik ook liever digitale boeken lees, dat is makkelijker en fijner voor mijn ogen.

Voor ik aan een boek begin, kijk ik hoe lang het is

Best wel erg eigenlijk, maar ik doe het echt: ik wil precies weten hoeveel bladzijden en hoofdstukken het zijn en of er achterin nog iets staat, bijvoorbeeld een nawoord of het eerste hoofdstuk van een ander boek. Vroeger las ik ook altijd de laatste zin, maar dat doe ik inmiddels niet meer.

Ik lees fysieke en digitale boeken tegelijk

Zoals ik al zei vind ik het heel fijn om digitale boeken te lezen: het is prettig voor mijn ogen en ik vind het ook gewoon handig, makkelijker meenemen en onthouden waar je bent gebleven en zo. Maar het komt ook regelmatig voor dat ik een fysiek boek lees waarvan ik ook de digitale versie heb: daarin lees ik dan vaak ’s avonds verder, als mijn ogen moe zijn en ik behoefte heb aan rust. Bovendien wil ik sommige mooie boeken gewoon ook in mijn kast hebben staan, al is het maar om het mooie omslag!

Ik kan overal lezen… maar het liefste in bed

Ik ben iemand die eigenlijk alleen maar een boek nodig heeft om te kunnen lezen. Of het nou in het openbaar vervoer, in een pauze op school, in de wachtkamer bij de dokter of thuis in de tuin is, ik kan overal lezen. Maar het fijnste leesplekje vind ik toch mijn bed: lekker met een kopje thee, weggekropen onder de dekens… heerlijk!

Ik heb meestal iets te schrijven bij de hand als ik lees

Tegenwoordig doe ik dat sowieso om aantekeningen te kunnen maken voor een recensie, maar bij sommige boeken hou ik ook graag de samenvatting bij. Sowieso vind ik het fijn om iets te kunnen noteren, want ik krijg ook vaak inspiratie voor een blog of verhaal als ik aan het lezen ben.

Ik doe gemiddeld drie of vier dagen over een boek

Het verschilt wel heel erg per boek en qua omstandigheden natuurlijk – op vakantie lees ik bijvoorbeeld vrij makkelijk een boek per dag uit, zeker als we veel in de auto zitten – maar over het algemeen doe ik op z’n meest vier dagen over een boek. Dunnetjes lees ik meestal in twee dagen uit.

Ik lees het liefste (historische) romans

Ik heb een voorkeur voor historische romans omdat ik het heerlijk vind om in die sfeer van het verleden te vertoeven, maar sowieso vind ik het romangenre het fijnste. Ook gewone romans zoals van Tatiana de Rosnay lees ik graag, maar met een psychologisch exemplaar kun je me ook blij maken. Als ik een Young Adult of New Adult pak, is dat meestal ook een roman en niet meer zo vaak fantasy of dystopisch.